Met dikke, vette letters staat het in mijn agenda. 30 mei. D-day. Het moment dat ik mijn definitieve afstudeeronderzoek in moet leveren. En dan? De master. (Natuurlijk eerst nog wachten of ik het gehaald heb, andere tentamens en mijn Honours uitreiking). Maar, welke master wil ik in hemelsnaam doen? En waar dan? Ga ik op kamers? Er tollen zoveel vragen door mijn hoofd dat ik er onrustig van word. En wat doe je dan? Dan blog je erover. Because duh.
De masterkeuze
Uit de enquête bleek dat er wat mensen waren die het vervelend vonden dat ik vaak zoveel bijzaken bespreek ik mijn blogs en het niet bij één thema houden kan. In dit geval kan ik er echter niet zoveel aan doen. Afstuderen komt met de nodige dilemma’s, maar ook onzekerheden, twijfels en de belangrijke vragen des levens zoals: ‘Wie ben ik nou eigenlijk?’ en ‘Waar word ik nou gelukkig van?’ Natuurlijk gaat afstuderen ook over de laatste vier vakken halen en je bachelorscriptie schrijven (inclusief stress en te veel koffie en uithuilen bij vriendinnen), maar het gaat voor mij vooral over what’s next en dat valt niet mee.
Wie mij kent, weet dat ik heel hysterisch kan worden van onduidelijkheid. Het feit dat ik dan ook nog niet precies weet wat ik wil doen na het afstuderen zorgt dan ook wel voor een golf van ongenoegen zo nu en dan. Als ik gewoon aan het studeren ben of het zoveelste artikel door probeer te ploegen (het huiswerk is deze periode niet mis), dan ben ik er niet zo mee bezig. Maar in de bus, tijdens het tv-kijken, onder het eten, tijdens gesprekken met studiegenootjes? De masterkeuze hangt als een grote donderwolk boven mijn hoofd.
Toelatingsdata
Wat het nog moeilijker maakt is dat er tegenwoordig op verschillende universiteiten ook nog aanmeld-deadlines in zijn gevoerd. Dat universiteiten de laatste jaren strenger zijn gaan selecteren op de juiste studenten zal niet als nieuws komen, maar in sommige gevallen zijn de toelatingsprocedures zo groot dat ze al vroeg in het jaar plaats vinden. De Universiteit Utrecht hanteert bijvoorbeeld een deadline van 1 april. 1 April! Weet je hoe snel dat al wel niet is?
Andere universiteiten, zoals Tilburg University, organiseren pas op 7 april de masterdag en hebben eerder in het jaar geen voorlichtingsactiviteiten. Ja, vorig jaar, toen ik nog met mijn billen in St Kilda in de oudste achtbaan van de wereld zat, misschien. De Radboud Universiteit heeft zelf gekozen voor 5 maart, maar omdat ik al student ben heb ik daar een interne voorlichting gehad. De master die ik oorspronkelijk wilde volgen is helaas vanwege afgenomen animo afgeschaft en wordt nu samengevoegd met een al bestaande master. Op zich is er met die master, Communicatie & Beïnvloeding, niks mis… maar toch.
Wat wil ik eigenlijk?
En daar begint het hele verhaaltje eigenlijk. Natuurlijk is het lastig dat er zovéél masters zijn binnen Communicatie- en Informatiewetenschap en nog veel meer binnen Communicatiewetenschap, Bedrijfskunde, Algemene Cultuur Wetenschappen die ik óók nog allemaal in overweging kan nemen. Maar het begint in dit geval bij mezelf: wat WIL ik eigenlijk?
Ik dacht altijd dat ik het wist. Ik neigde altijd naar nieuwe media, social media, webdesign en journalistiek. Maar sinds ik terug ben gekomen uit Australië weet ik het allemaal niet meer zo goed. Dat ligt niet per se aan de vakken die ik daar heb gevolg, maar meer aan de uitgebreide zelf-reflectie die volgde nadat ik weer op Nederlandse bodem stond.
Vind ik digitale media nog wel leuk? En zo ja, ga ik daar een baan in vinden die ik de rest van mijn leven leuk zal vinden? (Of überhaupt: blijven social media altijd bestaan?) In welke taal wil ik eigenlijk bezig zijn? (Leuk feitje: je had mij en mijn studiegenoten opgelucht moeten horen zuchten toen we tijdens een college Engels moésten praten. Finally.). Wil ik bezig zijn met het beïnvloeden en manipuleren van consumenten? Wil ik bezig zijn met het verlenen van webcare? Trekt content creatie me nog wel zoals het eerst deed? En dan ben ik ook nog bang dat ik misschien wel uitgekeken raak op de vakgebieden waar ik al drie jaar mee bezig ben; iets dat ongetwijfeld terug gaat komen als ik een master volg op de Radboud.
In hemelsnaam, Leonie: wat vind je eigenlijk LEUK?
Een overdosis aan mogelijkheden
In mijn hele leven heb ik nog nooit een keuze in één keer kunnen maken. Er gaan altijd heel wat innerlijke gesprekken, rondtollende gedachten en zigzag momenten aan toe. De ene keer denk ik het zeker te weten en wil ik voor A gaan, de andere keer vang ik ergens weer iets op dat me voor B doet besluiten. Het scheelt dat ik na de masterdag in Utrecht afgelopen week heel duidelijk bij mezelf na kon gaan: dit is leuk, maar het springt er niet uit. Als er geen andere opties waren geweest had ik die master prima kunnen doen (het ging om New Media & Digital Culture), maar ik weet dat er ook opties zijn die beter bij me passen. Die gedachte geeft me rust.
Helaas blijft er nog steeds een lijst van 10 mogelijke andere masters over. Er zijn wat plaatsen die mijn voorkeur niet hebben, maar ik ben ook heel realistisch: als het een goede opleiding is die mij gelukkig maakt, who cares waar dat het is? (Tegelijkertijd weet ik dat het plezier in een studie wel degelijk samenhangt met de plek waar je die volgt).
En dat baanperspectief dan?
Als ik de kritische journalistiek en in het bijzonder de aflevering van De Monitor moet geloven, kan ik het wel vergeten met het vinden van een baan op niveau. Maar dat vind ik allemaal wel heel erg pessimistisch gedacht. Het heeft echter wel invloed op de keuzes die ik nú moet maken. Kies ik een master waarbij ik meer keuzeruimte heb en zelf kan kiezen wat ik interessant vind om te doen? Zal ik mezelf meer richten op de ICT dan op de psychologie van communicatie? Of ga ik juist voor een master waarin vast en zeker werk te vinden is omdat het zó specialistisch is, maar waar ik tegelijkertijd niet heel blij van word?
En dan opnieuw geldt: Gaat datgene dat ik wil me dan ook daadwerkelijk een leuke baan opleveren? Wil ik überhaupt al wel meteen full-time aan de slag? O, de struggles van het afstuderen.
Afstuderen
Maar goed, eerst nog maar even afstuderen dus. Het liefst met niet te veel tranen en nog meer van dit soort onzekere momenten, maar met een nieuw herboren zelfvertrouwen en goede moed. Qua onderwerp moet het wel goed komen. Mijn bachelor kring richt zich namelijk op het gebruik van humor op Twitter in het geval van crises. Waarom gebruiken mensen humor? Wanneer? Op welke manier? Súper interessant als je het mij vraagt en ik vind het dan ook eigenlijk (tot nu toe, even afkloppen) heel erg leuk om mee bezig te zijn.
Enne, als er iemand is die graag wil zeggen: volg gewoon je hart, be warned. Het hart is namelijk een beetje de weg kwijt en ik vrees dat we samen ergens in de bush bush gaan belanden als ik hierbij niet ook een beetje rationeel blijf. Ik wil gewoon graag de goede keuze maken voor mij, dat hart, de toekomst en de portemonnee.
Heb jij een tip voor me? Wil je graag jouw avontuur der vinden van dé master met me delen? (Zou ik heel tof vinden!) Of wil je liever roepen: calm your tits, girl? Ik lees het graag!
14 Comments
Oef, moeilijke keuzes. Ik denk dat je inderdaad vooral moet gaan voor wat je op dit moment leuk zou vinden om nog een jaar mee bezig te zijn. De rest kun je toch niet voorspellen: wie weet wie je nog tegenkomt, wat voor kansen er zich voor gaan doen, en waar dat toe leidt. Wat misschien helpt is om eens vacaturebanken door te zoeken en te lijken wat voor soort functies je aanspreken en welke totaal niet. Wellicht dat dat je wat in de goede richting wijst. En besef je dat een master je niet meteen vast pint op een bepaalde carrière. Ook al doe je een nieuwe mediamaster, je kunt altijd later nog switchen richting marketing, of corporate met zo’n brede bachelor. Of zelfs een compleet andere carrière, door een stage te doen. Natuurlijk is het relaxed als je meteen goed kiest, maar soms gaat de weg van A naar C nu eenmaal niet via B, maar via Z ;).
Een master met ruimte voor stage zou ik in ieder geval sowieso aanraden. Natuurlijk kun je ook gewoon daarbuiten stage lopen, maar als er ruimte voor is ingeruimd en je er sowieso studiepunten voor krijgt maakt dat het allemaal wel een stuk eenvoudiger. Of nog beter: een part-time baantje naast je master. Praktijkervaring is echt het allerbelangrijkst als je straks gaat solliciteren; cum laude-cijferlijsten in de juiste richting zijn leuk, maar tenzij je gaat promoveren interesseert het de meeste werkgevers niet heel veel is mijn ervaring.
Dankjewel voor je lange en informatieve comment, Joëlle! Het is inderdaad wel een goede om eens te kijken bij welke vacatures mijn hart een extra sprongetje maakt, misschien dat ik het dan onbewust toch duidelijk is wat ik het beste kan doen. Ik overweeg nu om gewoon de master bij de RU te doen – die heeft onder andere ruimte (met studiepunten) voor een stage en een aantal andere voordelen. Ik ken de universiteit, de docenten, de verwachtingen en ben natuurlijk nog heel verliefd op Nijmegen. Misschien dat ik er daarna wel een master in een andere stad erachteraan doe, want ik ben straks (hopelijk) 21 als ik afgestudeerd ben… Bedankt voor je tips! Ik blijf er nog even over dimdammen en zal proberen me er voorlopig niet te druk over te maken, haha.
Ik ben nu al een paar maanden geleden afgestudeerd, niet op tijd genoeg om in september nog met een master te kunnen beginnen, maar ik ben ook heel erg veel aan het twijfelen. En met al die vroege deadlines word ik er wel een beetje zenuwachtig van hoor. Ik vind het allemaal al behoorlijk snel, en toen ik in mijn hoofd had dat ik in september 2016 waarschijnlijk pas door zou kunnen studeren vond ik dat allemaal best wel een dingetje. Nu vind ik het eigenlijk wel lekker dat ik een jaartje de tijd heb kunnen nemen voor mijn masteroriëntatie, maar alsnog .. ik weet het eigenlijk nog helemaal niet en de deadlines zijn zo voorbij!
Gelukkig heb je dan toch flink de tijd gehad om erover na te kunnen denken, inderdaad. Weet je wel al wat je leuk vind? Ik vermoed dat dat de beslissing wel een stukje makkelijker maakt. En ben jij door je gezinnetje niet ook veel meer plaatsgebonden? Heel veel succes, ik hoor graag hoe het verloopt!
In principe ben ik wel meer gebonden aan Groningen, maar ik kijk ook wel verder dan alleen Groningen. Het is uiteindelijk natuurlijk belangrijker dat ik de juiste master kies en niet nog een master ga doen om het idee, want dat is zonde. Dus als dat betekent dat we moeten verhuizen dan is dat zo, en dan moeten we even kijken hoe en wat, en wanneer we dan kunnen verhuizen en of ik dus dit jaar begin of het nog even uitstel. Keuzes, keuzes. Ik blog er ook zo af en toe over als ik weer wat te vertellen hebt, maar vind het ook altijd leuk om zoiets te volgen bij anderen!
Ik herken het heel erg! Wat voor mij hielp is beseffen dat je master eigenlijk niet zo heeeel belangrijk is. Klinkt raar, maar uiteindelijk kan je op de raarste plekken terecht komen, welke master je ook kiest. Komt allemaal goed. En oja, je mag me nog altijd mailen als je nog vragen hebt over uvt :)
Dat besef begint nu inderdaad, na gesprekken met veel verschillende mensen, steeds meer te komen! Ik ben nog altijd de studiegids/link die je stuurde aan het doorspitten en probeer nu te kijken of daar dingen tussen zitten waarvan ik denk: dít wil ik doen, dit is het! Haha. Wist jij gewoon wat je nou het leukste vond? En ja, als het nodig is stuur ik je dat mailtje zeker!
Beste Leonie,
We lazen in je blog over Masterkeuzestress dat je je aan het oriënteren bent op een masterstudie en dat onze mastervoorlichtingsavond op 7 april voor jou wat aan de late kant is. Wist je dat je ook de mogelijkheid hebt om een ‘meeloopdag’ te doen? Je woont dan een college bij van de opleiding die jouw interesse heeft en krijgt daarna een korte rondleiding over onze campus. Een aantal meeloopdagen vindt al deze maand plaats, dus ben er op tijd bij!
Een overzicht van data per opleiding + de mogelijkheid om je aan te melden vind je hier: http://www.tilburguniversity.edu/nl/onderwijs/masteropleidingen/mastervoorlichting/meeloopdagen
Of het nu bij ons in Tilburg is of elders: we hopen dat je de master vindt waarvan jouw hart sneller gaat kloppen!
Hartelijke groet,
Diede / Tilburg University
Hi Diede! Bedankt voor jullie aanvullende uitleg en informatie :) Ik had mij (ook op het moment van schrijven) al aangemeld voor deze meeloopdag en dit alleen niet in de tekst vermeld. Ik zal over de meeloopdag ook zeker een stukje schrijven, dus hou mijn blog vooral in de gaten als je daar benieuwd naar bent :-)
Hallo Leonie,
Goed om te horen dat je naar onze meeloopdag komt. Wij zijn erg benieuwd naar jouw ervaringen en zullen deze blog zeker in de gaten houden.
Groet Diede / Tilburg University
Ik ga nu iets heel impopulairs zeggen in jouw ogen haha, maar hoe graag je ook de juiste keuze wilt maken of de beste keuze: there is no such thing. Er is geen garantie dat je een baan gaat vinden (kansberekeningen kun je er op los laten maar uiteindelijk is het maar 1 mogelijkheid die je moet krijgen) of dat je over een paar jaar jouw werk nog steeds leuk vindt. Het enige wat je kunt doen is een beslissing maken die op dit moment goed voor je voelt in alle opzichten, zonder daarbij teveel te stressen en te kijken naar de “maar wat als…..”. Ik weet dat het heel lastig is, maar uit ervaring weet ik dat het leven niet altijd zo gaat zoals je zou willen en dat je met de beste intenties nog aan de verkeerde kant kunt belanden. Maak jezelf dus vandaag en nu gelukkig met je keuze, hoe kortzichtig dit misschien ook voor jou mag klinken (ik hoor namelijk al die argumenten van je al waarom het kortzichtig is hahaha ;-) . Helaas heb je geen controle op de toekomst, hoe fijn dit ook zou zijn. X
Hey lieve Deis, dat is vind ik helemaal geen impopulaire mening, hoor. En ik denk dat je deels ook zeker gelijk hebt dat de keuze gebaseerd moet zijn op wat ik nu leuk vind, maar het onderliggende probleem (nog voor de twijfels over de toekomst etc.) en dat ik dus niet zo goed weet wat ik leuk vind. Of misschien wel dat ik alles even leuk vind en de keuze daardoor ook door andere factoren laat beïnvloeden. Ik denk dat het gewoon even weer wat tijd kost om uit te vinden wat ik nou precies het leukste vind.
Tja dit blijft een lastig ding. Voor mij was het een redelijk makkelijke keuze, er was 1 master die mij het leukst leek en die was ook nog in de buurt dus dat kwam allemaal heel goed uit. Wat betreft die toekomst… ik ben inmiddels helemaal klaar en ik heb óók nog geen duidelijk beeld. Of nou ja, ik weet wel wat ik leuk vind maar dat zijn nog steeds heel veel dingen. Ik denk dat het ook helemaal niet nodig is om dat helemaal te weten, uiteindelijk kun je volgens mij nog steeds totaaal ergens anders terecht komen en volgens mij zijn er ook steeds meer mogelijkheden om te “switchen”. Ik zou zeggen, kies wat jou op dit moment het leukste lijkt qua manier van lesgeven en aanbod van vakken en doe dat :-).
[…] lezer (en eentje met een goed geheugen) betekent dat inderdaad dat ik dus uiteindelijk een keuze heb gemaakt. Na een meeloopdag bij Tilburg University voor de master CIW besloot ik dat ’t […]