Getting personal

Ik zal je missen, 2013


Bron edited by me

Dit bericht staat al meer dan een maand klaar in mijn drafts, omdat ik het zo fijn vond om dit overzicht te maken. Wat heb ik dit jaar gedaan, bereikt, overwonnen en wat wilde ik doen? Een soort mega gratitude lijst maar dan een beetje anders. Over dromen, over grenzen, over dingen waarmee ik mezelf versteld heb laten staan, maar ook vooral over lessen. In 2012 riep ik dat 2013 echt mijn top jaar moest worden en dat werd het. Al hadden sommige dagen een grijs randje en zaten anderen in een regenboogkleurigkader, 2013 was een heel fijn jaar.

Ik haalde mijn rijbewijs na meer dan een jaar rijles te hebben gevolgd en ik haalde mijn VWO-diploma. Welliswaar maar met een acht en de rest zeven en niet twee achten (het scheelde een tiende, grrrr), maargoed. Maar voor het zover was schreef ik een retelang PWS over dyslexie en vreemde talen en ik ontdekte nogmaals dat taal echt wel mijn ding is. Ik vond na 30 sollicitaties schrijven een baantje in Frankrijk, waar ik zes weken zou blijven. Things happened and things changed. Ik bleef er een week en leerde er een boel levenslessen. Mensenkennis, een stukje zelfkennis en een desillusie rijker, maar ik verzamelde ook dankbaarheid voor wie bezorgd om me was, voor wie me wilde komen halen en voor iedereen die naar me luisterde. Ik verloor een stukje vertrouwen en kreeg er tegelijkertijd een ander stukje voor terug. Daarna begon ik aan mijn studie Communicatie- en Informatiewetenschappen en ik had een supertoffe intro (ook al vond ik het een beetje eng). Verder schreef ik voor Just Keep Running, had ik een meeting met het team, ontmoette ik acht nieuwe vriendinnen in Utrecht en scheef ik NaNoWriMo alweer niet af. Ik had helaas geen tijd meer om Zweeds te leren (met een knipoog) en piano spelen gaat me na al die jaren dwarsfluit niet echt goed af.

Wel ging ik naar Tessa Rose Jackson, liep ik de mijn eerste hardloopwedstrijd, de Marikenloop (met een PR), bezocht ik Londen met het beste vriendinnetje (en werd ik verliefd op de stad) en dacht ik terug aan de diploma-uitreiking. 6 jaar VWO sloot ik af met een knallende avond waar op ik me echt even speciaal voelde en daarna kwam de uni. Grote bozen deuren, de wereld van het zelfstandig zijn, colleges skippen en vele uren doorbrengen in de UB of het MMS. Maar ook: de studievereniging waar ik actief werd bij de publicatiecommissie en de feestjes die ze organiseren. Ik haalde de eerste tentamens en over een aantal weken weet ik of ik een derde van mijn studiepunten binnen heb.

Daarnaast nam ik afscheid van mijn oude subdomein en kocht Sleeping Lion. Ik blogde niet zoveel als ik zou willen, maar ontwierp wel een logo en kreeg wat extra lezers. Hoi allemaal, ik wil jullie bedanken voor jullie superleuke reacties het afgelopen jaar en alle lurkers: ik bijt niet, maar dat je leest vind ik ook al heel tof.

Wil je weten wat ik hoop dat 2014 in petto heeft? Welke doelen ik heb en welke dromen ik na wil jagen? Morgen staat-ie online!

Sorry dat er geen post stond op Tweede Kerstdag, wordpress liet de planning mislukken en verwijderde mijn bericht. Afgelopen weekend was ik niet thuis, dus dat blogje komt er zo snel mogelijk aan.

Previous Post Next Post

You Might Also Like

4 Comments

  • Reply Lisa 30 december 2013 at 13:05

    Leuk om te lezen! Wat gebeurt er toch veel in zo’n jaar :) ben benieuwd naar je post van morgen!

  • Reply Sylvia 30 december 2013 at 13:19

    Ah, fijn jaar :) Op naar een mooi 2014, alvast een fijne jaarwisseling!

  • Reply Daan 30 december 2013 at 15:34

    Klinkt als een mooi jaar! Alvast een goed 2014!!

  • Reply Ilse 7 februari 2014 at 17:00

    Cool, dat klinkt inderdaad als een mooi jaar! Maar een aantal van de dingen die je in 2013 wilde doen, heb je niet gehaald. Eigenlijk valt het dus best wel mee, die post die je vrij recent hebt gepost! ;) En trouwens, tof dat je meegedaan hebt aan de Marikenloop. Ik ben niet sportief, maar als ik aan “Mariken” denk, denk ik aan de Marikenstraat. En als ik daaraan denk, denk ik aan Polare. En als ik daaraan denk, denk ik aan huilen. (Oké, stoppen voor je gaat overdrijven.) En natuurlijk aan Nijmegen. Dat s natuurlijk altijd goed. =)

  • Leave a Reply