Hè jakkes, daar ben ik weer hoor, met die verrekte happychallenge. Ik dacht namelijk dat ik vorige week het ergste gehad had, maar de opdracht van deze week leek wel nog moeilijker. Moet je je zorgen maken als de dingen die je gelukkig maken zo moeilijk te benoemen zijn? Misschien ben ik wel gewoon een vlinder die van de ene ambitie naar de andere ambitie vliegt. Misschien zijn het wel de kleine dingen die me gelukkig maken en sta ik er nooit zo bij stil dat daar een groter doel op volgt.
De vraag van deze week was namelijk: wat is je droom? Daar begon het al. Bij het woord droom krijg ik het redelijk Spaans benauwd. Als je het me een paar jaar geleden had gevraagd, dan had ik die vraag makkelijk kunnen beantwoorden. Hoogstwaarschijnlijk glimlachend, ietwat bescheiden en met veel passie. ‘Ik wil graag een eigen boek uitbrengen.’ Maar vraag je het me nu? Dan kijk ik je met grote ogen aan en begin te stamelen, ‘eh iets met eh schrijven, en ambitie en prestaties en eh ver komen en eh de wereld verbeteren en eh reizen en eh,’ – Hier was je waarschijnlijk afgehaakt en dat doe ik ook.
Dat zijn nogal veel antwoorden op een simpele vraag, hè? Ik vind schrijven nog steeds heel leuk. Wat zeg ik, geweldig zelfs en hoop dan ook echt dat ik ooit de guts en de inspiratie vind om een bestseller te schrijven. (Ik vind bloggen ook leuk hoor, maar dat is niet hetzelfde als het echte boeken schrijven). Ondertussen staat de teller op 0 afgemaakte boeken versus 783482542763 concepten van 40 pagina’s die ik zat ben. Kan ik überhaupt een keer een verhaal afschrijven?
Ik heb wel eens geroepen dat ik graag naar Zuid-Afrika zou emigreren na mijn studie. Inmiddels ben ik over het land niet meer zo zeker, puur omdat ik de rest van de wereld eigenlijk helemaal niet ken. Ik zou wel graag iets doen voor de mensen die het minder getroffen hebben. Mijn haar opsturen (ja, nu echt!) was daar een voorbeeld van.
Ambities heb ik wel, maar ambities zijn per definitie nog geen dromen. Mijn studie afmaken staat met stipt op nummer 1. Ook al doe ik het niet omdat de wereld om me heen het van me verwacht maar omdat ik het wel zelf belangrijk vind, het is geen droom. Een eigen bedrijf? Veel te ver weg. Doen wat ik leuk vind, laten we daar maar eens mee beginnen dan.
Heb ik eigenlijk nog wel een droom? Er zijn een heleboel dingen die ik graag zou doen en een heleboel plannen die zich van abstracte hersenspinsels tot concrete strategieën vormen, maar zijn het dromen? En nu denk ik, jeetje mina wat ben ik stom. Ik kom blogjes tegen van mensen die zo graag kinderen willen (en die dat misschien niet gegund is), die een bijzonder project voor gehandicapten tot een succes willen maken, mensen die de olympische spelen hopen te bereiken en die hun droombaan hopen te vinden. Mensen die echt iets hebben om voor te streven. En daar heb je mij: clueless, me afvragend wanneer ik voor het laatst aan een droom gedacht heb.
Of ben ik eigenlijk gewoon bang om écht te dromen en echt iets te doen wat ik altijd al heb willen doen? Maak ik daarom mijn verhalen nooit af en stap ik daarom nooit in een vliegtuig naar welke bestemming dan ook? Ben ik dan bang dat op A ook altijd B moet volgen en gooi ik A maar vast overboord zodat ik me niet druk hoef te maken om B?
Ik weet het niet. Ik weet wel: het wordt tijd voor een echte droom. En om alvast te beginnen, iets afmaken zou een start zijn. Het slachtoffer? Deze challenge, dus jullie zijn voorlopig nog niet van mij af.
7 Comments
Haha, ik kreeg het ook heel benauwd bij het woord droom! Ik ben er al denkende achter gekomen dat het eigenlijk vooral de ‘simpele’ dingen zijn die me gelukkig maken. Voor mij zijn ze grote dingen ookal lijken ze klein. En ik ben erachter gekomen dat ik de afgelopen jaren veel te bang ben geweest om te dromen!
Misschien zijn jouw dromen ook op het eerste gezicht maar simpel ogend? Misschien weet je het gewoon nog niet? En dat is ook niet erg toch?
Ieh, altijd eng als iemand een blog schrijft die je zelf ook geschreven zou kunnen hebben (wij denken volgens mij zooo hetzelfde!) Dus wat betreft herkenbaar schrijven verdien je in ieder geval al een sticker!
Mooie uitwerking, en awesome quote!
Wauw, wat een mooi stukje. Je hebt eigenlijk precies verwoord hoe ik me voel over het droom onderwerp. Ik ben ook aan het proberen een blogje over dit onderwerp te schrijven. Ik stel het steeds uit. En dan te bedenken dat de eerste twee week al zo moeilijk zijn. Wat zullen de andere acht ons wel niet brengen. JE hebt ook een hele fijne layout! Wauw :)
Wat een mooi open stukje! Ik heb ook geen duidelijke droom of passie, maar ik heb voor mezelf geconcludeerd dat ik het goed vind zo, dat er genoeg is waar ik enthousiast over ben en waar ik voor wil werken, ook zonder een concreet plan, en dat ik het liefst gewoon doe wat er op mijn pad komt. :)
Happychallenge. Leuk, maar je moet ook weer niet te gelukkig zijn. Anders gaat het vervelen.
Mooie quote, en mooi open geschreven!
Aww. Niet zo hard zijn voor jezelf! Je dromen wijzigen nogal een keer, dat is heel normaal als je ouder wordt. Denk ik. Hoop ik. Want ik heb er ook last van. En ach, anders ben je in elk geval niet de enige! Vooral het willen schrijven van een boek herken ik héél erg! Ik heb perioden dat ik super intensief aan de slag ben met een verhaal om het vervolgens weer een paar maanden links te laten liggen. Excuses? School en stage. Maar eigenlijk? Onzekerheden en twijfels.
Het is eigenlijk best toevallig dat ik dit nu lees. Want ik heb mezelf gisteravond nog een trap onder mijn kont gegeven. Ik wil weer meer gaan schrijven. En niet alleen bloggen, al vind ik het steeds leuker om mijn blog bij te houden dan om te schrijven. Dus ik ga weer meer boeken recenseren en dat soort dingen. Aan de slag dus maar!
Hoe wil jij dichterbij jouw doelen gaan komen, trouwens? Want als je echt iets van dat schrijven wil maken, heb ik nog wel een tip voor je: Doe mee aan (Camp) NaNoWriMo! Elk jaar in november, april en juli is er NaNoWriMo. Dat zijn schrijfmaanden waaraan mensen over de hele wereld mee kunnen doen. Je kunt je online aanmelden en dan elke dag een x aantal woorden schrijven. Het doel is dat je gewoon gaan zitten schrijven en vooral nog niet gaat corrigeren. Want aan het eind van de maand moet je 50.000 woorden hebben en heb je dus je roman geschreven. Daarna ga je pas corrigeren, maar je hebt al maar mooi wél je boek geschreven! Ik heb afgelopen juli meegedaan en ik heb het gehaald. Een super toffe ervaring, dat kan ik je wel vertellen! Als je meer wilt weten, hier heb ik uitleg over wat het inhoud. Er staat ook een link naar de officiële site: http://ilsetenhave.wordpress.com/2013/07/04/camp-nano-2013/.
Wat je besluit ook mag zijn: SUCCES! =)