7 DAYS TO 15: Het laatste afvalverhaaltje van 2014

Bron edited by meVoor wie het nog niet door had: het is vandaag Kerst/kerst (een eeuwig discussiepunt tussen het Groene en het Witte boekje). Vooral als je Sam Smith op Twitter volgt kan het je niet ontschoten zijn (doe ik natuurlijk niet, wil heel graag met die man z’n stem trouwen maar volgen is zó 2013… je snapt me). Hij heeft gisteren zeker zo’n 4 tweets verstuurd over kerstmis in de trant van ITS CHRISTMAS. En dat vind ik leuk.

Heel leuk, zelfs. Fijne mensen, mooie films, gezellig samen zijn en lekker eten staan voor mij dan ook meteen centraal bij deze dagen. Eerste Kerstdag trappen we meestal af met een uitgebreid kerstontbijt en daarna gaat het vreetfestijn pas weer verder bij het diner op Tweede Kerstdag. Waarom? Omdat ik a) nog altijd een schildklier heb die graag op vakantie wil en b) ik anders tonnetje rond word.

Hoe ga je eigenlijk om met kerst als je snel aankomt, niet af kan vallen en je gewicht best een beetje (pas een paar blogs over geschreven, joh) een issue is?

How to cope

Tja. Hoe ga je daar mee om? Behalve het balen na het kerstdiner morgen dat ik weer te veel heb gegeten, deed ik het tot nu toe ieder jaar door middel van balans. ’s Ochtends met kerst stond ik in de sportschool om me in het laplazarus te werken, de kledingetende monstertjes te vernietigen en met een gerust gevoel toch te kunnen genieten van het eten. Dat vond ik best wel shit, zal ik je eerlijk bekennen. Ik vond sporten wel fijn, hoor, maar ik had er natuurlijk niet altijd zin in. Dat ik dan vervolgens toch nog aan kwam (because hypo) was dan ook altijd NOG MEER balen. Stom lijf.

Blinde paniek

Kerst zorgt voor mij (en ik hoop echt dat ik de enige ben) met al z’n zoete en zoute decadente associaties voor blinde paniek. Eten. Veel eten. Drinken (ik skip) van alcohol. Taartjes. Koekjes. Hapjes. Goddelijke zelfgemaakte driegangen. Equals of wel heel hard aan komen of gewoon heel veel buikpijn.

Dit jaar wil ik dat niet. Het heeft bijna 12 maanden geduurd voor mijn schildklierkwaardes enigszins acceptabele vormen aan namen en al die tijd heb ik gezond gegeten, hard gevochten tegen mijn lijf en me zo positief mogelijk ingesteld. En dan zou ik dat nu in een avond opeens allemaal vergeten ‘omdat’ het Kerst is?

Hypocriete truthola.

Kerst veroorzaakt ook hysterie omdat het betekent dat we ons allemaal in onze mooiste kleding hullen, preferably als je een 19-jarig meisje bent een leuk kerstjurkje. Ik vind jurkjes wel leuk (sommige mensen gaan nu van hun stoel vallen) maar ze zitten gewoon niet comfortabel. Nooit. Er kruipt altijd wel iets op, of ik doe er een corrigerend hemdje onder en dan nog zorgt het voor honderd en één frustraties. Kan er wel een boek over schrijven zo vervelend vind ik kerstoutfits. Dus ook dat doe ik dit jaar gewoontjes. Ik zal met NYE dan nog wel zien hoeveel schade er ingehaald moet worden.

(Dat is een grapje, hoor. Ik vind dat niemand zich in oncomfortabele kleren zou moeten hullen alleen omdat anderen, de maatschappij of een stemmetje in je hoofd/fatsoen dat van je verwacht. Maak het jezelf niet nog moeilijker).

Ik hou echt wel van kerst en alle leuke dingen, maar mijn lijf is een moeilijk ding. Ik wil niet te veel eten, ik wil niet geforceerd konijn spelen, ik wil er wel leuk uit zien maar ik wil mezelf niet in kerstjurkjes proppen. Bovendien pas ik die laatste waarschijnlijk niet eens meer door het schildklierfeestje van afgelopen jaar. Bummer. Fixen we over anderhalf jaar wel weer (wat een vooruitzicht, jongens).

Afvallen in 2015

Want ja, na kerst duurt het nog máár anderhalf jaar voordat ik weer kan beginnen met afvallen. Volgens de huisarts dan. De huisarts zei ook dat ik voldoende (eh moeilijk) en gezond moet blijven eten, voldoende moet bewegen (zeggen ze dat ooit niet?) en dat de rest dan vanzelf komt.

Ha, such a funny joke, mister. Vanzelf? Afvallen en vanzelf gaan? Momenteel kom ik nog steeds aan. Dat is niet iets waar ik mij voor schaam. Gek genoeg niet. Het komt namelijk niet door mijn gedrag, attitude, waanbeelden van chocolade die me wenkt of te veel kerstdiners. Het komt door mijn door elkaar geschudde lichaam dat gewoon even moet chillen om alles weer op een rijtje te krijgen.

Doe’s chill

En dat chillen? Dat ga ik ook doen. Kerst wordt dit jaar het ultieme ‘luisteren’ naar jezelf en NIET OVERETEN feestje. En dan ga ik er gewoon eens zonder me druk te maken van genieten. Genieten. Ja, dat is best een goede. Dat is sowieso een puntje voor 2015, want er moet echt wat minder adrenaline door mijn lijf gepompt worden volgend jaar. Petra begreep dat heel goed en richtte daar (samen met een beetje hulp van moi) een nieuwe site voor in. Ik ga gewoon een ‘pluk de kerst’ doen. Doen jullie dan een ‘pluk het leven bezoekje’?

En dat afvallen? Ja hey, daar hebben we het in het nieuwe jaar wel weer een keertje over.

(Voor wie echt een update verwachtte: ik kwam aan. Zegt je dat genoeg?)