Fit bits

Waar gaan die benen met dat broekje heen?!


Ik ga hier eens even iets vertellen. (Is daar je blog soms voor? Ja, toevallig wel). Deze is voor alle beautiful ladies die net zoals ik niet zo gemakkelijk een shortje aantrekken tijdens het sporten/zwemmen/hete weer. Ik weet dat jullie er zijn en dat weet ik omdat ik, tot voor kort, op dezelfde punt stond. Het mocht dan wel vijfentwintig graden zijn, mijn benen mochten echt niet in een shortje gezien worden. Hardlopend en al? Nee, de mensen zullen wel denken ‘waar gaan die benen met dat broekje heen’ (zo voel ik me wanneer ik in de grote auto van mijn vader rijd, alsof de auto met mij op stap is in plaats van andersom). Maar truth to be told: dat is helemaal niet zo. En dus nam ik de stap. Deed ik een oud volleybalbroekje aan tijdens het hardlopen (de horror van opkruipende broekjes!) en genoot. Van de vrijheid. Van het zelfvertrouwen en ook al was hij eigenlijk iets te kort, ik droeg ‘m daarna nog een keer. En nog een keer en nog een keer: naar de sportschool zelfs.

Ik heb geen modellenbenen. Laat ik daar mee beginnen voor ik comments krijg met ‘Ja, maar het is vast niet zo erg en ik heb een sinaasappelputjes huid en ik heb dikke flubberbillen en ik voel me er gewoon niet prettig in ok’. Die heb ik namelijk ook allemaal. (Aan flubberbillen valt trouwens wat te doen, maar dat een andere keer). Ik verberg me liever onder driehonderd laagjes kleding dan dat ik naar een openbaar zwembad ga. Maar hardlopen in een lange broek, met dit weer? Dat is een marteling die ik mezelf niet aan wil doen. En wat dan nog als mensen iets denken? ‘Jezus, ze had beter iets anders aan kunnen trekken.’ Ze zullen het niet zo snel tegen je zeggen.

Bovendien, als ik aan het hardlopen ben, dan ziet niets er erg charmant uit. Ik ga ook niet hardlopen om mooi te wezen, maar om mezelf te verbeteren, te verbazen en te verrassen. Ik ben tenslotte degene die aan het hardlopen is en zodra de ander niet door dezelfde hel gaat (grapje, grapje) als ik, wat moet ik dan met die mening? Zij zitten in de auto met hun airco en ik ren in vijfentwintig graden met piepende longen. How about you beat that first?

Nee. Daar heb ik schoon genoeg van. Dus kocht ik vanochtend een nieuwe short (die linksboven) met een tussenlengte. Hij is niet zo vet als die galaxy (het doel is nog steeds dat ik daar lekker in kan lopen) maar ik ga ‘m rocken. Inclusief sinaasappelputjes huid en zwieber bovenbenen. En wie daar niet tegen kan? Die knijpt maar mooi even z’n ogen dicht.

Previous Post Next Post

You Might Also Like

6 Comments

  • Reply Petra 8 augustus 2013 at 11:54

    Die houding krijg ik ook steeds meer, hihi. En gelijk heb je!

  • Reply Laura - what about her 8 augustus 2013 at 15:32

    Heel goed, mensen zijn zo onnodig vaak onzeker. Nergens voor nodig! You rock!

  • Reply Masha 8 augustus 2013 at 15:34

    You go girl!

  • Reply Annemijn 8 augustus 2013 at 16:44

    Woehoe go Leonie!
    P.S. Ging jij nou trouwens Nederlands (?) in Nijmegen (?) studeren? Ben wel benieuwd namelijk, haha!

  • Reply Ayla 8 augustus 2013 at 20:42

    Fijn dat je die stap gewoon hebt gezet! :) En het enige wat mensen zullen denken is respect voor dat meisje die met dit warme weer toch gaat hardlopen.

  • Reply Mylene 11 augustus 2013 at 20:54

    Amen. Ik heb ook heel lang gewacht met shortjes, maar nu loop ik alleen nog maar in shortjes. Ik vind het jammer dat het ooit weer winter wordt en we weer in lange broeken moeten lopen. Ik heb nu wel het idee dat mijn benen wat mooier zijn geworden (door de zon ofzo?). Maar misschien lijkt dat alleen maar zo, haha.

  • Laat een antwoord achter aan Ayla Cancel Reply