Studeren in Australië, mijn bureau
Australia, Student-like

Studeren in Australië versus studeren in Nederland

Toen ik dit schreef zat ik in de bieb. Ik dacht dat ik het druk had, maar hoe druk het nog zou worden merkte ik veel later pas. Toch plaats ik deze vergelijking bewust aan het eind van het semester, zodat ik een goed beeld heb van een geheel semester hier vergeleken bij een geheel semester thuis. Ongelooflijk als ik bedenk dat ik thuis nog maar één semester te gaan heb voor ik af ga studeren. Daar wil ik voorlopig liever nog niet aan denken, mijn tijd in Australië is nog niet over. Dusse, hoe was dat studeren in Australië nou precies? Gooi jezelf even een paar weken terug in de tijd en kijk even mee naar wat weken lang mijn wekelijkse indeling was.

Disclaimer: Deze blog is gebaseerd op mijn eigen ervaringen en mijn eigen meningen, dit is dus zeker niet de absolute waarheid. Bovendien heb ik hier maar vier vakken gevolgd en vielen ze allemaal binnen de communicatie en de Letteren/Arts faculteit. Andere studies, andere faculteiten, zelfs andere vakken kunnen heel anders geregeld zijn. Zo heb ik ook vrienden hier die wel vier tentamens hebben of die wel moeilijk hoge cijfers kunnen halen. Terwijl je dit leest herinner je dan dat dit geschreven is door de ogen van mij en dat je het er best niet mee eens kan zijn.

Studeren in Australië

De bedoeling is dat ik, voor vier uur vanmiddag, nog een paar artikelen lees en een deel van mijn deadline kan halen. Ik moet een aantal blogs schrijven (+/- 200 woorden per blog) over de toekomst van journalistiek en hoe multi-media dat beïnvloed, maar ik kan me er niet toe zetten. Mijn brein is er gewoon even klaar mee. Er zweven stukken informatie door mijn hoofd over intercommunicatie en je online persona (absoluut heel erg interessant, maar moeilijk) en ergens ver weg drijven er zinnen van de essays die ik geschreven heb. Mag ik heel even pauze alsjeblieft? Studeren hier is niet per se moeilijker, maar het kost me doordeweeks veel meer tijd dan ik had verwacht/thuis.

Colleges

Ik heb afgelopen periode, in één week, zes deadlines achter elkaar door geknald en veel meer chocolade gegeten dan ik normaal in een jaar eet. (O, ja, dat voelde ik wel degelijk…) Ter ontspanning – vraag me niet hoe – heb ik ook nog in twee dagen The Selection en The Elite en The One (50%) gelezen. Op zich is het natuurlijk ook niet raar dat ik inmiddels hoofdpijn heb en dat de letters voor mijn ogen dansen, maar ik was echt hooked. (Nee, het is geen ontzettend goede serie – Ja, het is veel beter dan essays schrijven).

Ik heb hier bijna geen colleges; drie per week. Maandagmiddag (voor jullie ochtend) eentje over Broadcast Journalism: Television en omdat we de laatste weken naderen (ja, echt) is het een praktisch college. Afgelopen weken hebben we een workshop filmen, schrijven en editen gehad. De enige die nog resteert is een workshop interviewen en de allerlaatste les. Yaaaas, dat vind ik inderdaad wél leuk!

Deakin University DeakinCloud

Het andere college dat ik heb op woensdag PR & Social Media is een beetje eh – typisch. Het duurt vier uur, maar toch niet helemaal. En het is niet verplicht, maar wel aangeraden. Juist. Afgelopen tijd heb ik een korte introductie gehad in video en audio op je iPhone – alle docenten zijn hier helemaal head over heels met iPhones – maar daar had ik eerlijk gezegd niet zoveel aan. Voor mijn andere vak Multi-media journalism moet ik namelijk leren hoe ik een mobile journalist word door gebruik te maken van… juist, mijn iPhone! En dat houdt in: video, iMovie, audio en alle terminologie.

Deze elektronische soulmate vind mij trouwens niet meer zo lief de laatste tijd. Zelfs nadat ik alle tips vindbaar op het Wereld Wijde Web hoe toegepast loopt de batterij nog achteruit alsof er een trein gehaald moet worden. En mijn gloednieuwe hoesje dat ik kocht voor ik ging is al beschadigd. Het regende hier één avond zo onkundig veel dat mijn waterdichte tas niet meer waterdicht was en de regen de lijm oploste. Tijd voor een nieuw telefoonhoesje, I guess? Ik kijk dan meteen wel even bij de smartphone accessoires voor een selfiestok. Ik moet namelijk (de deadline is eind deze week, oktober dus) voor beide video’s een piece to camera shot filmen. (Jaja, ik word een heuze journalist).

(PS. Even totaal random, maar onder jullie bevinden zich ook van die Apple fans: hoe GRAAG willen jullie de nieuwe 3D touch functie wel niet proberen? Het zal er bij mij ook wel mee te maken hebben dat mijn trouwe 5 een beetje kuren begint te vertonen… maar toch kom maar hier met de 6s).

Deadlines

Hoe dan ook, lijkt me dus duidelijk dat ik hier een stuk minder in de collegebanken zit dan thuis en dat vind ik helemaal prima. Als ik er wel ben doen we 9/10 keer iets nuttigs – op dat vak op de woensdag na dan, dat is altijd een beetje een verrassing. Of ik de rest van de tijd Melbourne aan het ontdekken was, zoals ik uitriep toen ik mijn rooster zag begin juli? Ja, nee, vergeet dat maar. I wish.

Hier is waar het werk heel erg verschilt met thuis: ik heb wekelijkse deadlines die uiteindelijk bijdragen aan een cijfer. Zo moet ik iedere week discussieposts schrijven voor mijn online vak Advertising: Designing Desires en moet ik iedere week blogposts eruitgooien voor PR & Social Media. Nu klinkt dat allemaal niet alsof het dagen hoeft te duren, maar voor al die opdrachten moet ik veel literatuur lezen. Waar ik dat thuis eigenlijk verzuim tot een paar weken voor de tentamens – shhh, niet doorvertellen – kan dat hier niet. Je kunt immers moeilijk iets schrijven over een nieuwe onderwerp zonder dat je enig idee hebt wat je er over moet vertellen. Wat dat betreft loop ik hier nog meer achter dan ik thuis doe. [/whinymode]

Deadlines Deakin University

Waar ze hier ook dol op zijn, zijn essays. Typ maar een woordje of 2000 met je mening en onderbouw alles maar met een goede bron. Eh. Dat was even nieuw. Dat hoef ik thuis namelijk nooit te doen. We moeten mega grote werkstukken, business plannen, onderzoeksartikelen en presentaties geven, maar echt een puur essay? Dat komt bijna nooit voor.

Cijfers

Die essays dus, die zorgen er ook voor dat ze hier bij de vakken die ik heb gekozen bijna niet aan tentamens doen. Bijna al mijn cijfers bestaan volledig uit opdrachten: essays, video’s, een wikipedia pagina, blogposts, een soort essay maar dan niet helemaal… Ik denk dat dat is omdat veel van de vakken ook aangeboden worden als online vakken die studenten over de hele wereld kunnen volgen. Dat is ook waarom ik afgelopen weken uren heb zitten typen en om heel eerlijk te zijn? Ik ben zo gewend geraakt aan informatie stampen voor een tentamen, dat ik afgelopen tijd bijna gewenst had dat ik er meer had. Ik heb overigens geen goede inschatting van de kwaliteit van de dingen die ik heb ingeleverd, omdat ik geen idee heb wat ze hier van een derdejaars-student verwachten…

Fast forward naar oktober: Ik kan je inmiddels vertellen dat het met die cijfers wel goed zit. De verwachtingen zijn me nog altijd niet helemaal duidelijk, maar met de cijfers die ik nu gehaald heb moet het wel heel raar lopen wil ik deze buitenland minor niet halen.

Communicatie en cultuur

Let’s state the obvious: natuurlijk spreken ze hier een andere taal. Voor wie geen idee heeft wat de Australische moedertaal is: ze spreken hier Engels. Al klinkt het soms meer alsof een peuter aan het brabbelen is dan een volwassen persoon wanneer ze beginnen te smijten met slang. Ik ben er nu wel aan gewend en ken een aantal woorden zelf – ik gebruik zelfs een aantal woorden. Maar behalve de taal gaat de communicatie hier ook op een andere manier anders.

Ik mag de docenten bij hun voornaam noemen, iets dat waarschijnlijk thuis ook wel kan maar gewoon niet echt als de standaard wordt gezien. Daarnaast heb ik het idee dat de docenten hier er ook meer zijn om je te helpen de vakken te halen en je wat te leren, dan om je de hele tijd te beoordelen. Het is allemaal wat vriendelijker, zachter. Zo heb ik afgelopen tijd nadat mijn Macbook crashte en ik mijn essay kwijt was (kan iemand effe aan Apple gaan vertellen dat ik dat niet tof vind?) de docent gemaild met verzoek om uitstel. Dat is hier best gebruikelijk en de volgende dag had ik al een mail waarin stond dat hij de situatie begreep, het vervelend vond en dat ik maar een paar dagen extra de tijd moest nemen. Ik was nog steeds gestrest, want de rasechte Nederlandse student in mij vond het helemaal geen chill idee om een deadline te missen, maar ik hoefde op z’n minst niet de hele nacht door te ploeteren.

Australische slang woorden

Ook heb ik het idee dat het support netwerk voor studenten hier veel groter is. Met Writing Mentors, Peer-to-Peer review groepen en een heel groot scala aan opties om een afspraak te boeken met een counselor hoef je hier nooit bang te zijn dat je er alleen voor staat. Deze opties bestaan op de RU ook wel, maar het is veel minder prominent aanwezig. Ik heb ook het idee dat het niet echt duidelijk is wat je er nu precies aan hebt, omdat studeren vaak gepromoot wordt als iets dat je volledig zelfstandig moet doen. Dat gevoel heb ik hier sowieso veel minder, omdat het soms meer lijkt alsof je met de leraar aan het sparren bent over ideeën.

De cultuur die heerst op de Nederlandse universiteiten is anders en ik zal het nooit meer een zesjescultuur noemen sinds ik hier ben geweest. Ik wil niet alle Australiërs over één kam scheren, maar de meerderheid die ik erover gesproken heb zegt dat het heel erg moeilijk is om een High Distinction te krijgen. Dat zou je kunnen vertalen naar alle cijfers tussen de 8 en de 10 in Nederland. Ik kan je vertellen dat ik er aantal gehaald heb hier met dingen die thuis absoluut niet zo beoordeeld zouden worden. Misschien heb ik een lichtelijk voordeel met het feit dat ik een internationale student ben en ze me niet zo hard afrekenen op grammaticale fouten, maar de inhoud die sommige van mijn essays bevatte vond ik niet zo mind-blowing als de cijfers die ik ervoor kreeg.
Je kunt hier ook bijna geen vakken niet halen. Wut? Ja, als je hier maar enigszins iets inlevert dat de opdracht was dan krijg je wel een Pass, een voldoende dus. En ik weet dat het zo thuis echt niet werk… Een voldoende krijg je als je iets inlevert dat van voldoende kwaliteit is én bij de opdracht past, alle cijfers die daarboven volgen betekenen dat je iets extra’s hebt toegevoegd. Omdat het hier zo ‘makkelijk’ is om vakken te halen is de zesjescultuur hier nog velen malen sterker dan thuis. Bovendien geloof ik dat er thuis veel studenten zijn die zesjes halen omdat ze andere dingen naast hun studie doen, maar de studenten die ik erover gesproken heb zeggen hier zelf dat het onderwijs maar vier weken per jaar hard werken is. Maf genoeg ervaar ik dat dus weer totaal anders.

Innovatie

Ook leuk: de universiteit hier lijkt veel verder te zijn met de technlogie dan thuis. Om te beginnen zijn alle artikelen en boeken die we moeten raadplegen digitaal – of wel in de vorm van een e-book of wel als een .pdf’je. Het studentenportal dat we gebruiken is ook veel geavanceerder, zoals je beneden kunt zien. De universiteit biedt studenten een gratis versie van alle Microsoft essentials en onbeperkte toegang tot lynda.com. Met dat laatste ben ik ZO blij omdat er zoveel goede info op de website staat – en we worden ook aangemoedigd de website te raadplegen. Alleen… ik zou willen dat ik wat meer tijd had om er eens goed voor te gaan zitten!

Daarnaast werkt de universiteit met een studentenkaart waar je geld op kan zetten en waar je mee kan betalen in de eetcafé’s en restaurants en waarmee je kan printen. Ik denk dat we dit op zich ook best op de Radboud zouden kunnen introduceren, want het is best een handig betaalmiddel.

Het Deakinsync portal

Sociale leef

Australiërs zijn een heel sociaal volk. Ze feesten graag, ze helpen je graag en verkleden zich graag om de minste of geringste gelegenheid. Ook zijn ze dol op events organiseren en clubjes maken. Dat blijkt vooral uit de studentenassociatie hier: DUSA. Wat ik het beste zou kunnen vergelijken met een overkoepelende studievereniging, een soort universiteitsvereniging. Hieronder vallen dan weer allemaal aparte verenigingen van sport, tot opleidingen, tot vakgebieden en die organiseren dan weer activiteiten. Voor een kleine prijs kan je lid worden. Zo ben ik een een behoorlijk aantal keer naar een volleybal training geweest van Deakin University Volleybal Club (DUVC) en realiseerde ik me hoe hard ik die sport gemist heb. De kans is dus best wel heel errug groot dat ik zodra ik thuis ben, aan kom kloppen bij een vereniging voor mijn laatste paar maanden (of jaar?) aan de Radboud.

De rest van mijn sociale leef is hier ook anders, maar dat heeft niet zo zeer te maken met het studeren in Australië, maar waar ik woon. Ik zal nog wel een aparte blog wijden aan het leven op de campus want, oh my, dat zag ik niet aankomen. Verder ben ik veel in de bieb te vinden en ga ik vaak met K., die ook heel erg serieus en gefocust is op haar studie en altijd een bodemloze tas met snoep en chocolade meeneemt om het draaglijk te maken.

DUSA Deakin University Student Association

Dit artikel bevat links waarvoor ik een bijdrage heb ontvangen.

Previous Post Next Post

You Might Also Like

9 Comments

  • Reply Liese 7 oktober 2015 at 11:13

    Super interessant om te lezen. Ik vind het altijd leuk om te weten hoe school/universiteit er aan toe gaat in andere landen. Je vakken klinken op zich wel mega interessant ^^

  • Reply Lisa 7 oktober 2015 at 11:24

    Grappig om te lezen dit! Ik heb zelf vorig jaar met een aantal Australische uitwisselingsstudenten in de werkgroep gezeten. Die vonden alles van heel erg hoog niveau en vooral heel erg veel werk! Maar goed, ik weet natuurlijk niet hoe het niveau op hun thuisuniversiteit was. Oh, en ze waren verbaasd dat ze niet tijdens de werkgroep even naar de wc moesten en moesten blijven wachten tot de pauze, haha.

    Misschien is het voor de mensen die roepen dat het erg moeilijk is om hoge cijfers te halen al een prestatie dat ze op de universiteit zitten en zijn die opdrachten ook daadwerkelijk moeilijker voor ze?

    Dat persoonlijke is op mijn studie ook wel, denk ik. We hebben de studieadviseur en programme coordinator gewoon op Facebook en docenten refereren naar elkaar met de voornaam, ook al vinden de meesten van ons het ongemakkelijk haha. En bij ons zijn de meeste docenten er ook wel om te helpen, met opdrachten bijvoorbeeld. En als er veel vragen zijn, kiezen docenten er soms voor om de werkgroep daaraan te besteden in plaats van de opdracht die ervoor stond gepland. Maar dat verschilt denk ik ook heel erg per universiteit!

    Ik had trouwens nog een vraagje: zijn er ook speciale dingen die door het jaar worden georganiseerd voor uitwisselingsstudenten, zoals die welcome beach trip toen? Wij hebben zelf heel veel dingen als ESN die iedere week wel activiteiten organiseren, en dan gingen alle uitwisselingsstudenten van de faculteit nog met elkaar op de pannenkoekenboot en zo. Maar goed, buiten Europa (zit zelf aan Canada te denken) heb je natuurlijk geen ESN, dus ik vroeg me af wat er dan wel is. De uitwisselingsstudenten zelf wisten het niet zo goed, haha.

    Oh, en dat gevoel van dat je tentamens wil is zo herkenbaar! Vorig jaar was het vaak 60 procent tentamen en 40 procent opdrachten, maar dit jaar is het twee keer 50/50 en eentje alleen maar opdrachten en volgende term heb ik zelfs twee compleet praktische vakken. Leuk, maar soms denk ik: hallo, hiervoor heb ik geen universiteit gekozen! Je opdrachten klinken wel allemaal heel interessant trouwens!

  • Reply Petra 7 oktober 2015 at 11:33

    Heel erg leuk om te lezen, maar ik moet zeggen dat een aantal verschillen die jij noemt (voornaam, helpende docenten in plaats van beoordelende, schoolpas met geld) voor mij heel normaal zijn, dat hebben wij op school ook.
    Ik vind het wel heel apart dat je al die opdrachten doet in plaats van tentamens, dat kennen wij helemaal niet. Wel vind ik dat veel logischer. Dan kunnen echt verschillende skills en eigenschappen bekeken worden, in plaats van of je stof wel lang genoeg kunt onthouden om het op een papiertje te schrijven (en het daarna weer te vergeten).
    Die clubjes hadden we in Amerika natuurlijk ook en dat miste ik wel heel erg. Sinds dit jaar hebben ze op mijn opleiding eindelijk een studievereniging, maar dat is voor mij helaas te laat.

  • Reply Anna 7 oktober 2015 at 11:55

    Wow, ik herken echt alles hiervan. Letterlijk alles. Grappig, want we hebben niet aan dezelfde uni gestudeerd in Melbourne (en ik vroeg me nog af hoe het zou zijn aan andere uni’s daar). Fijn hè, dat de sfeer wat informeler is? Ik had het idee eens geen ‘nummertje’ te zijn, maar dat er echt persoonlijker contact was. Ik moet trouwens wel zeggen dat ik er eerst best wat moeite mee had dat het zo gemakkelijk is om daar uitstel te krijgen en eigenlijk altijd voldoendes te halen. Dan dacht ik: ja, hallo, om het minste vragen mensen al om uitstel (wat best veel gebeurde in mijn klassen) – lekker makkelijk zo. Wél heel fijn natuurlijk wanneer je laptop kapot gegaan is (ooops, dat moet schrikken geweest zijn).

  • Reply Sophie 7 oktober 2015 at 13:35

    Wat leuk om te lezen zeg! Ik wilde altijd enorm graag studeren in Australië, maar dat is dus absoluut geen aanrader als je ook nog veel van het land wil zien?

    • Reply Lilian 9 oktober 2015 at 11:39

      JAWEL!! Sowieso!! Australië is geweldig! Ik heb er zelf een semester gestudeerd. Ben begin Feb. gekomen en eind Feb. begonnen de lessen tot eind juni. Daarna heb ik nog zo’n 5 weken gehad voor m’n visum verliep (ik ben letterlijk op de laatste dag naar NL teruggegaan) om te reizen! Als je de kans krijgt, DOEN! Australië is geweldig!

  • Reply Lilian 9 oktober 2015 at 11:37

    Ik ben via via op je blog gekomen en vind het erg leuk om te lezen over studeren in Australië. Ik heb zelf 2.5 jaar geleden een semester in Melbs (<3!!!!) gestudeerd aan de RMIT en dit brengt weer leuke herinneringen naar boven! Succes nog met de laatste loodjes!

  • Reply Leanne | Miss Nagellak 9 oktober 2015 at 19:03

    Wat een super interessant artikel!

  • Reply Naomi in Wonderland 10 oktober 2015 at 14:28

    Wat een super leuk artikel om te lezen, desondanks dat ik niet ga studeren in Australië vind ik wel fijn om te lezen dat ze echt een heel sociaal volk zijn. Ik weet nu al dat ik me er ga thuis voelen!

  • Laat een antwoord achter aan Naomi in Wonderland Cancel Reply