Ambities. Dromen. Heb jij ze? Zijn ze groot? Of misschien klein van stuk? Met gouden randje? Of gewoon, iets heel erg alledaags, een dag zonder vermoeidheid, een dag zonder pijn, een dag weer bij geliefden zijn? Ik heb er veel, maar die gaan vooral over hard werken, presteren, doelen bereiken en ergens Heel Goed in worden. Natuurlijk wil ik ook de wereld zien, en dan wel zoveel en zo goed mogelijk. En ik wil meerdere talen kunnen spreken. En het liefst ook vrienden maken in verschillende landen. Ik kan aardig opschieten met Photoshop, HTML, CSS, maar ik zou graag nog leren hoe je video’s edit en hoe je logo’s maakt in Illustrator. Of misschien toch ooit wel eens dat boek schrijven. Zoveel dingen nog op de bucketlist.
Alles wat we wilden
Ken je de documentaire ‘Alles wat we wilden?’ Deze is vier jaar geleden gemaakt, maar ik vermoed dat ik ‘m iets later pas voor het eerst zag. Het is helemaal niet de beste docu die ik ken, maar wel eentje die me het beste bij is gebleven. Je bent jong en je wil wat en je wil het het liefst snel, in grote vormen, met veel ambities en nog meer dromen. Toen ik ‘m zag zat ik denk ik in de vierde of vijfde van het VWO. Dan voelt de echte wereld nog heel ver weg, terwijl je tegelijkertijd denkt dat je er al midden in zit. (‘Hallo, ik heb ook een mening, hoor. Ik ben echt geen kind van drie meer!’).
Nu zit ik inmiddels wat meer in de echte wereld. En die duizelt me soms. Die wereld zit vol met mooie mensen en bijzondere levenslessen. Dat is de wereld waar ik graag over schrijf. Maar die wereld bestaat ook uit zoveel kansen dat ze over elkaar heen blijven te buitelen tot ik het einde van de deadlines en de toekomst soms niet meer zie. En natuurlijk doe ik dat ook zelf, door zoveel hooi op mijn vork te nemen, maar mensen, waarom staat de wereld nooit een dagje stil?
Stilstaan
Soms zou ik willen dat het dat deed. Stilstaan. Even reflecteren. Even pauzeren. Een diepe teug adem, een slappe lach en weer terug naar het harde werken.
Ik weet dat er een bepaalde mening bestaat over studenten en het studentenleven dat bestaat uit veel biertjes, feestjes, eigenaardige gebeurtenissen en verder een beetje blokken. Maar ik ben niet zo’n student en ik ben ook nooit zo geweest. Ik wil alle kansen die ik krijg aangrijpen en ik wil alles wat ik zou kunnen doen, minstens uit proberen. Dat kan niet in drie á vier jaar studeren. En ik weet dat ik echt niet de enige ben.
De druk is soms immens. Dan wil ik even een ochtend lang in bed liggen en mijn ogen sluiten voor alles wat ik nog moet doen. Andere dagen vind ik het enorm spannend en fijn wat ik allemaal ga doen. Ja, ik maak lange dagen. En ja, dat vind ik niet altijd even leuk. Maar meestal wel. Gelukkig is dat ook waarom ik me eigenlijk nooit hoef te vervelen.
Energie
Laatst las ik ergens (maar ik weet niet meer waar, so please tell me if you do): ik ben wel druk, maar die drukte geeft me energie. Druk zijn met dingen die je leuk vind, waar je meer over wil leren, waar je gepassioneerd mee bezig kan zijn, levert ook energie op. Stress, maar vooral energie. Inspiratie. Kracht. Doorzettingsvermogen. Moois.
Volgende week heb ik tentamens en het voelt vandaag echt even alsof ik verdrink in deze wereld van presteren, druk, weten wat je wil, groeien, professionals en balansen zoeken.
Ben ik de enige? Nee, hè?
19 Comments
Mooi. Goed geschreven. Herkenbaar. En ik zie verwante dingen, dat vind ik leuk. Je schrijft namelijk lange posts, long reads. Daar houd ik van. Ik bezuinig zelf ook nooit op woorden. Compliment voor je uitdrukkingskracht!
Wat een fijn compliment! En nee, bezuinigen op wat ik schrijven wil doe ik inderdaad niet zo vaak. Ik weet dat daardoor niet al mijn posts even goed gelezen worden, maar ik sta er wel altijd volledig achter. Dank!
Zeg leukerd, niet verdrinken hoor. Daar ben je te leuk voor. En gelukkig kan je altijd zelf even de tijd een dagje stilzetten. Dat kan. Echt waar. Niet ‘wat als’ – gewoon een Leonie dag. Doen hoor. <3
Ik doe m’n best! Heb gelukkig genoeg reddingsboeien uitstaan. Morgen zet ik de tijd een dagje stil en ik ga alleen maar dingen doen die me happy maken. Beetje met jou dan ook! <3
Heel herkenbaar! Ook al ben ik al lang van school af, ik wil nog dagelijks bijleren en proberen wat dromen te verwezenlijken. En ondertussen blijft het gewone (werk/gezins)leven maar doorrazen en krijg/neem je niet de kans om te bezinnen. Ik hou bv. heel erg van schrijven maar wil ook nog andere dingen doen. Ik spendeer in het weekend veel tijd aan mijn blog terwijl mijn vriend doelloos naar de televisie ligt te staren. Meestal vind ik zijn gebrek aan ambitie vervelend maar soms zou ik willen dat ik het ook kon, een hele middag helemaal niks doen.
Oh, ik kan ook echt niet zo goed tegen mensen zonder ambitie! Maar mensen met (te) veel ambitie kunnen het zichzelf inderdaad goed moeilijk maken. Ik kan dat lekker niksen tegenwoordig helemaal niet meer, maar het is wel heel belangrijk om soms ook gewoon even geen prikkels te hebben, denk ik.
heel herkenbaar en het wordt alleen maar erger naarmate je ouder wordt (sorry, niet echt een goed vooruitzicht). De tijd gaat zo snel voorbij dat ik er soms moedeloos van wordt. Het is zo weer weekend en wat heb je nou in vredesnaam gedaan?
Oh, maar dat herken ik niet zo. Ik heb eerder dat ik te veel doe en dat het weekend dan de trein maar door blijft razen. Soms wil ik heel graag ouder worden (huisje, boompje, beestje (vooral dat beestje hahah) en lekker alles zelf bepalen), maar ja, dan heb ik nog minder tijd?! Daarom probeer ik nu dingen tegelijk te doen, maar dat werkt ook niet altijd, haha.
Oh zo herkenbaar. Ik zit daar op dit moment middenin. Geen studentenleven, maar wel een baan waar ik eind december/januari weg ga: wat wil ik dan gaan doen? En hoe pak ik dat aan? Er is zoveel mogelijk en ik heb zoveel dingen te doen en zoveel ambities.
Ja, moeilijk is dat! Ik zeg nu gewoon tegen mezelf dat ik dat jaar wel zie welke vaardigheden ik het hardste nodig heb en waar ik dan vervolgens de mogelijkheden vind/bij zoek om ze te ontwikkelen. Maar het is wel kiezen :( Hoop dat jij er ook uit komt!
Nee, je bent niet de enige! Ik heb ook precies zo’n ochtend, dat ik denk: help. Zoveel mogelijkheden, dingen die je zou kunnen bereiken. Heel mooi, maar daardoor zoveel keuzes. Ik herken het helemaal.
Keuzes zijn net zoiets als menukaartje met te veel lekkere dingen. Kan. Niet. Kiezen. Maar ja, je knalt zo uit elkaar als je alles tegelijk doet!
Ik vind die documentaire erg goed. Die blijft zeker hangen.
Ik wilde ‘m eigenlijk nog een keertje kijken voor ik het blog schreef, maar je raadt het al: geen tijd. Haha. Blijft een hele goede!
Wauw, dit is zo enorm herkenbaar! Prachtig stuk!
Dankjewel! Fijne reactie.
Leuk geschreven! Sowieso herkenbaar ;)
Dat laatste stukje, heb je dat toevallig op fitbeauty gelezen? Zij had daar laatst ook een artikel over :)
Volgens mij was het niet bij Teni, want dan had ik dat waarschijnlijk wel onthouden. Hmm, ik zoek wel even verder nog :-)
Nope, je bent zeer zeker niet de enige. Ik wil ook zoveel en het liefst alles tegelijk en ook nog zo goed mogelijk. Aan de ene kant super vermoeiend, aan de andere kant haal ik uit veel dingen ook weer energie. Dus het is super herkenbaar wat je zegt.