Australia, Groeien

De eerste lege bladzijde van september

Ik hou van het tabula rasa gevoel van de eerste dag van een nieuwe maand. Dat onbeschreven blad, klaar om vol te worden geïnkt. Beter dan de vorige, overtreffend op die daarvoor. Het is eigenlijk een beetje dom dat ik zoveel waarde hecht aan die dagen, maar het voelt altijd even alsof het jaar je een nieuwe kans geeft. Die kans had ik even nodig want augustus was alles wat ik in september niet meer hebben wil: chaos. Een gezellige chaos op de meeste momenten, maar op sommige momenten kon ik wel schreeuwen van frustratie. Daarom een blogje over de eerste van de maand, met doelen en plannen en balblabla – maar vooral met lessen van afgelopen twee maanden in Australië.

Augustus

Augustus was een rotzooi. Dat kwam doordat de week voor de vakantie niemand meer echt in de mood was om nog veel te doen – studenten hier zijn niet zo heel veel anders dan thuis. Daarna was ik acht dagen in het noorden van Australië (de rest van de blogs volgt, echt!) en daarna kwamen er zoveel deadlines op me af dat ik heel hard naar huis wilde vliegen. Grapje. Ok, een beetje. (Volgens mij horen die “UGH WAS IK MAAR THUIS”-momenten bij deze ervaring. Ze zijn heel… leerzaam).

Die rotzooi kwam terug in pretty much ieder aspect van mijn leven hier. Mijn kamer is de hele maand een grote verzamelplaats geweest van losse blaadjes, nog meer losse blaadjes, foldertjes, affiches, bonnetjes everywhere, boeken, nog meer boeken, en meer. Niemand kan werken met een bureau dat vol ligt met prullaria en het is ook lastig schoon te maken, want mijn kamer hier vangt nogal wat stof. Vervolgens was de troep toch al gemaakt en liet ik mijn opgedroogde was ook maar een week hangen aan het rek. Hoezo zou je dat opruimen als het daar ook hangen kan?

Ja, ja, ja. Ik weet het. Niks voor mij en ik denk dat mijn moeder’s rugharen nu recht overeind staan, maar hé dat is het voordeel van tijdelijk op mezelf wonen. Ik vermoed dat er anderen zijn die dit patroon rustig jarenlang vol kunnen houden, maar bij mij resulteerde het in een week lang boterhammen voor mijn avondeten en de hele dag om mijn luie kont zitten. Ik kan je eerlijk zeggen: ik werd er niet veel gelukkiger van.

September

September moet dus anders. Vriendinnetje Joyce (yes, uit Nederland) zat een aantal weken geleden bij mij op de kamer toen ik echt een enorme rotavond had. We hadden het over thuis (en bij die gedachte zaten we allebei even onze tranen weg te knipperen) en wat we uit deze ervaring wilden halen. Doelen. Ik heb ergens in mijn hoofd wel doelen zitten, maar ik heb ze nooit opgeschreven. Ik blog er vooral niet over, want ik vind het zo’n suf iets omdat iedere week te doen – alsof je iedere week nieuwe nieuwjaarsvoornemens maakt die je toch niet nakomt. Maar ach, na alle hysterie afgelopen maand kan dit er ook nog wel bij. Doelen dus.

  • Ik ga weer gezond eten.

Verbazingwekkend maar waar: ik ben hier afgevallen. Ik heb geen cijfers om mee te gooien (want ik heb geen weegschaal), maar ik heb broeken die losser zitten en een gezichtje dat smaller is. Nog verbazingwekkender: ik ben niet aangekomen na afgelopen week voornamelijk snoep, snol en chocolade te eten. Oja, en mandarijntjes. (Want die zijn hier vet lekker!) De lente is hier begonnen, het zonnetje schijnt en de kou is uit mijn kamer verjaagd. Nu is het tijd voor voeding in plaats van vuilnis. Zie de broodjes met tonijnsalade voor een voorbeeld.

  • Ik ga 1x in de week naar volleybal.

Nog verbazingwekkender: ik was vergeten hoe ontzettend blij die sport me kon maken. Ik heb hier een volleybal club gevonden (over dat alles snel meer in een NL uni vs. Aus uni blogje) en iedere maandagavond trainen we. Het is soms een beetje een bizar gebeuren met alle niveaus samen, maar we hebben zeker weten veel lol en ik leer veel nieuwe mensen kennen. Hoewel ik voor de derde week loop met zwaar opgezwollen armen en blauwe plekken waar je U tegen zegt: het is het allemaal waard. Zeker nu de groep wat groter wordt en er een duidelijk groep ontstaat met mensen die daadwerkelijk een balletje kunnen slaan. Beetje uitdaging, vind ik tof. De victorie die door je heen gaat als je een enorm gemene smash kan eindigen in een perfecte verdediging is onbetaalbaar.

  • Ik ga mijn bureau herorganiseren en niet meer volgooien met troep.

Chaos in mijn kamer is chaos in mijn hoofd. Een klassieker en daarom waar. Ik heb hier heel wat geleerd over materialisme (ook daarover later meer) en realiseer me dat ik de helft van de zooi die ik bewaard heb, puur bewaard heb omdat ik er nog niet de tijd voor heb genomen het weg te gooien. Blablabla. Een schoon bureau dus.

  • IK GA MEER BLOGGEN.

Ha, daar zaten jullie op te wachten, hè? De eerste paar weken dat ik hier was was er veel te veel te doen om erover te kunnen schrijven – er was veel meer te verwerken dan waar ik tijd en energie voor had. Maar inmiddels voelt alles een beetje aan alsof het altijd al zo is geweest (ik zei, een beetje) en wil ik graag mijn gedachten met jullie delen. Op de planning staan dus een blog over wat ik hier geleerd heb tot nu toe (maar dan meer zweefteef dan dit), een vergelijkingsblog tussen de universiteit in Nederland en Australië, alle resterende dagen in Cairns en meer.

  • Ik ga meer bewegen.

Wat? Ja, euh. Ik heb afgelopen week echt nogal veel op m’n luie reet achter m’n laptopje gezeten. Of in bed gelezen (The Selection, The Elite en The One heb ik in twee dagen uitgelezen. Pls u no judge me. Wie wil een review?). Maar het volleyballen gisterenavond deed me zo goed voelen dat ik was vergeten dat je lichaam wel degelijk profiteert van beweging. Dus ga ik, zeker met het zonnetje uit, hier wat vaker in het nabijgelegen park een wandeling maken en de rode streepjes op mijn vívo fit weg werken.

  • Ik wil mezelf weer verplichten ook te focussen op mijn Honours.

Het behoeft geen woorden dat er zoveel dingen tijd in beslag namen dat mijn studie in Nederland niet echt vaak door mijn hoofd schoot. Toen ik een mailtje kreeg van mijn begeleider werd ik even wakker geschud. Oja, deze verplichting ben ik dan wel een jaar geleden aangegaan: het is nog steeds onderdeel van mijn studie tot ik afstudeer. Ik wil voor het einde van september mijn beide interviews getranscribeerd hebben en ik geloof dat dat best mogelijk is als ik mezelf even voor een maand weer kan leren focussen op prioriteiten in plaats van toeristje spelen. Bovendien heb ik het grootste gedeelte van oktober vrij en dan kan ik wel weer lanterfanten.

Never give up quote

  • Ik ga proberen iets minder vaak aan thuis te denken en meer te genieten, hier, in fucking Australië.

Hoe raar dit ook gaat klinken, maar soms vergeet ik dat ik in Australië zit. Ik weet dan alleen nog dat ik ergens anders woon dan mijn favoriete mensen en dat ze een leven leven waar ik op het moment niks meer van mee krijg. Het is een immens moeilijke taak om twee levens tegelijk te balanceren en overal van op de hoogte te blijven. Hoewel ik dolgraag alle verhalen van vriendinnetje Y. hoor over haar bestuursjaar en alle verhalen over Thailand wil horen van vriendinnetje. J. zijn zij ook met hun eigen dingen bezig. Vooral nu ik weet dat de uni weer begint – al gaan de meesten in een week of twee naar Engeland voor een aantal maanden – heb ik het gevoel dat ik iets aan het missen ben.

Dat had ik precies ook toen mijn vijf favoriete andere vrienden (ik zei toch, word nog een echte sociale vlinder) op vakantie waren. Ze waren herinneringen aan het maken waar ik niet bij was en zelfs vandaag, wanneer vriendinnetje M. jarig is, voelt het zo. Terwijl iets in mij roept: Haaaaalloooo?! Leoooo?! Kunnen we even wakker worden? Je zit in Melbourne. Je woont in Australië. Je woont op jezelf in een stad met vier miljoen mensen, met een andere cultuur, met zoveel onbekenden, met zoveel onbekende plekken. Je hebt zo ontzettend veel geluk. 

Dus: meer genieten, minder peinzen. Mijn vriendjes thuis lopen niet weg en willen ook vooral dat ik het hier LEUK heb.

  • Last but not least: ik ga iets meer plannen en iets minder vaak uitslapen.

Thuis ben ik altijd aan het plannen. Overal op mijn bureau ligt een kleurrijke massa aan verschillende to-do lijstjes, uitgewerkte planningen en mijn agenda is nooit meer dan een meter van me vandaan. Hier? Going with the flow. Misschien komt het door de laid-back cultuur die iedereen hier soms heeft – al vind ik dat nog steeds meer stereotype beschrijving dan iets dat ik daadwerkelijk ervaar – maar ik ben hier soms echt heel lui. Ik heb een slaapritme van niks, waarbij ik heel laat in slaap val en dan ook heel laat pas weer opsta en IK KAN ER NIKS MEE. Dus, september, vanaf morgen: op tijd mijn bed uit, een planning maken, doen wat ik moet doen en dan weer gezellig Facebook afstruinen op zoek naar feestjes, markten, evenement en meer toeristische attracties.

En jij?

Jullie zullen wel denken: waarom schrijf je toch van die verrekte lange blogpost over helemaal niks, maar schrijven werkt voor mij heel therapeutisch. (En het is een beetje SOG, maar dat heb je niet van mij). Hoewel ik mezelf nog een uitdaging heb gesteld voor mijn periode hier (geïnspireerd door één van mijn docenten), kan ik uren pennen over niks. Sorry. Hoop dat jullie me verder nog wel lief vinden. Ik ben nu trouwens heel benieuwd naar jullie tabula rasa in september. Welke verf ga jij erop smijten? Let me know in de comments!

Previous Post Next Post

You Might Also Like

14 Comments

  • Reply Petra 1 september 2015 at 11:34

    Fijn toch, even van je afschrijven?! Het klinken als goede doelen, maar verplicht jezelf niet teveel hoor! Lekker genieten inderdaad :) Ik moet volgende week mijn scriptie inleveren en krijg later die week te horen of ik het heb gehaald. Zoja, dan moet ik nog een maand wachten tot mijn eindassessment (en als ik die ook haal studeer ik af, maar dat is dus pas in oktober). Verder deze maand bloggen, websites, opdrachtgevers, etc. Oh, en hardlopen! Ik zit eraan te denken me in te schrijven voor de 5k run in Eindhoven op 11 oktober, als de rest van JKR een halve marathon loopt…

    • Reply Leonie 7 september 2015 at 05:10

      Argh, de eerste week heb ik er al een paar gefaald en dat is frustrerend. Ik moet gewoon even streng zijn voor mezelf, geloof ik. Ik hoop heel erg dat je scriptie een goed cijfer op gaat leveren en dat je eindassessment ook zonder kleurscheuren lukt! Hmm, hardlopen, dat mis ik! Klinkt wel als een leuke run :-)

  • Reply Dina 1 september 2015 at 11:49

    De laatste tijd schrik ik altijd een beetje als er weer (!!) een nieuwe maand is aangebroken, de tijd lijkt zo snel te gaan (lekker cliché I know, maar het voelt echt zo). Het mag best eens, zo’n chaotische periode, maar het is inderdaad hartstikke fijn als alles weer een beetje normaal en met regelmaat gaat. Ik merk dat ik dat ook heel erg nodig heb. :P Op naar een mooie nieuwe maand!

    • Reply Leonie 7 september 2015 at 05:11

      Ik heb dat ook hoor, vooral omdat ik me hier nog meer dan anders bewust ben van de tijd. (Er zit toch altijd een vertrekdatum in mijn achterhoofd). Ik ben blij dat de chaos nu weer een beetje weg is, maar het is me nog niet goed genoeg haha! Wat zijn je plannen voor september?

  • Reply Elisse 1 september 2015 at 23:21

    Fijne doelen, vergeet niet om ook wat te genieten. Ben alleszins heel erg blij dat je gaat proberen om meer te bloggen, daar kijk ik naar uit! Mijn septemberplannen komen binnenkort online, maar zijn iets concreter dan de jouwe (ik heb het moeilijk met het gegeven meer/minder, want hoe beslis je dan of het doel geslaagd is of niet?) en iets kleiner ;)

    • Reply Leonie 7 september 2015 at 05:12

      Vergeet zeker niet om te genieten! Bloggen kost nogal veel tijd en ik heb een beetje tijd tekort deze weken, maar ik ga het proberen!! Op zich is concreter natuurlijk wel beter, maar het zijn voor mezelf maar richtlijnen waarbij ik mezelf op de vingers kan tikken, haha!

  • Reply Tessa | 52druppels.nl 2 september 2015 at 08:09

    oh wat grappig dat je elke keer zo bewust stilstaat bij het begin van een nieuwe maand. voordat ik doorheb dat er een nieuwe maand is begonnen is er vaak al een week voorbij.
    enneh… je at snol?? wasdattan joh?

    • Reply Leonie 7 september 2015 at 05:15

      Nou, ik sta er thuis nooit zo bewust bij stil, maar omdat ik me hier ook heel bewust ben van de tijd die ik nog heb (lekker dramatisch), is het hier anders. Beetje gek, haha. Enne, ik denk dat dat een Betuwse uitdrukking is? Snoep en snol = lekkers. Als je aan het snollen bent dan eet je veel ongezonds zoets ;)

  • Reply Naomi in Wonderland 3 september 2015 at 11:26

    Het is en blijft jouw blog dus jij mag schrijven over WAT je maar wilt, en ik vind namelijk dat deze blog over héél veel gaat en niet gewoon over “niets”. Ik denk dat heimwee hier & daar zeker normaal is en ik heb dat gevoel ook erg vaak, desondanks dat ik nu gewoon thuis ben. Ik heb veel vrienden die in Amerika wonen, ik denk zelf de meeste vrienden, en ik heb altijd het gevoel dat ik daar moet zijn en twee levens aan het leven ben. Maar geniet er inderdaad ZOVEEL mogelijk van! Het moet daar echt de moeite zijn en zoiets maak je sowieso niet vaak mee. Succes nog gewenst met alles en ik wacht vol spanning op de volgende blogs! Xxx

    • Reply Leonie 7 september 2015 at 05:16

      Haha, het voelt als niets vergeleken bij wat ik altijd doe. Heimwee is denk ik inderdaad normaal, maar ik heb het nog nooit gehad dus het is een nieuw iets. Plus, het is geen heimwee die steekt in je hart of zo, maar gewoon een sluimerend gevoel dat er iets ontbreekt. Ik denk dat ik daar maar aan moet gaan wennen, want ik vermoed dat ik zodra ik thuis ben ook heimwee krijg naar mijn vrienden hier en mijn tijd hier. Nog even van genieten inderdaad, want de tijd vliegt zo hard. Hoe zit het met jouw reis?

  • Reply Rosalinde 4 september 2015 at 15:20

    Fijn, zo’n soort rant/gedachten blogpost. September.. Een maand die niet zo leuk begonnen is. M’n vriend gaat op uitwisseling en ik heb net gehoord dat ik niet kan afstuderen dit jaar. Dus dat is waar ik op dit moment vooral mee bezig ben. Tja. Ik vind het heerlijk om over je ervaringen in Australië te lezen en daar horen dit soort blogposts ook bij, dus keep ‘em going! :)

    • Reply Leonie 7 september 2015 at 05:18

      Ah, ben blij dat je er nog wat waarde in zag. Wat een stom nieuws heb je ontvangen :( Ik denk dat het moeilijk is dat je vriend op uitwisseling gaat (ik weet het niet precies; ik sta een beetje aan de andere kant van de lijn) maar uiteindelijk gaat het ook heel tof zijn om hem te zien groeien en genieten. Ga je ‘m nog bezoeken? Hopelijk heb je ondanks het niet afstuderen toch een mooi collegejaar.

      En nu ga ik snel jouw gemiste blogjes lezen!

  • Reply Het Sushimeisje 12 september 2015 at 15:06

    Oh wow! Ik heb een tijdje geen blogs meer gelezen omdat ik zelf op vakantie was en druk met de studie en nu zit jij gewoon al een paar maand in Australië!
    Het lijkt mij inderdaad soms ook wel lastig om je te focussen op je studie, je wil immers zoveel mogelijk opsnuiven van het land waar je nu bent. Maar zoals ik het nu lees zal je er vast wel een balans in vinden!

    Mijn doelen voor september? Meer aan de studie(mijn eerste 7 al binnen), werk zoeken..weer gaan sporten en weer meer bloggen! En uiteindelijk op de lange termijn mijn eigen domein maar dat is een beetje prijzig..

  • Reply Jenn 15 september 2015 at 15:19

    Mooie doelen, veel succes!

  • Leave a Reply