Hoewel jullie vast graag allemaal horen over mijn ritje in de oudste achtbaan in de hele wereld in St Kilda of de fluffy penguin kuikens die ik daar gezien heb of het beklimmen van de Shrine of Remembrance, gaat deze blog even over iets anders. Naast dat ik graag een eind weg typ over Australië, studeren en jezelf ontwikkelen ben ik ook een groot fan van bloggen over bloggen. Dat heb ik in het verleden denk ik wel laten zien en nu er zich een nieuwe discussie voortdeed klom ik dan ook meteen in de pen.
Dus, gaan we weer met die meningen hoor. En stiekem zit er een ook een beetje theorie van mijn blog-onderzoek en communicatietheorie in verwerkt – blijft immers ook een groot deel van mijn leven, ook aan de andere kant van de wereld.
De situatie
Laat me de situatie schetsen die zich afgelopen weekend voltrok. Een blogger publiceerde een blogpost over de blogs die zij niet langer meer volgt. Ik zal geen namen noemen; iets dat zij wel heeft gedaan en waar ze flink voor door het stof heeft moeten gaan. Vooral om die reden ook ga ik deze schets zo neutraal mogelijk houden want het dient slechts ter illustratie van mijn punt. In ieder geval, zij schreef een blogpost over de punten die zij van een aantal van haar favoriete bloggers tegen vond vallen. Vaak gebaseerd op de content die ze nu produceren en die zij in het verleden hebben geproduceerd. Dat ik merk dat de content van grote A-klasse bloggers verandert en dat dat effect heeft op hen identiteit en imago blijkt dus geen uitzondering te zijn.
Maar er ging iets fout met die blog post. Ik weet niet precies wat, maar het lag ergens tussen de toon, de nuance en de manier waarop een mening verwoord kan worden, in. Het werd in ieder geval opgemerkt door het Ellegirl forum, waar ik eerder al over heb geschreven. Framing deed opnieuw zijn intrede. Woorden werden uit hun context getrokken, zinnen werden niet volledig gelezen en namen noemen werd gezien als een vorm van aandachttrekkerij. Hoewel ik vrijwel zeker weet dat dat niet de intentie was van de schrijfster, werd het door een deel van het Ellegirlforum wel zo gezien. Wat volgde was een relletje. Dat relletje werd groter toen één van de bloggers die benoemd werd in het artikel om een verklaring en later excuses* vroeg. Dat gebeurde op Twitter. De blogger die de blog geschreven had, gaf die uitleg – openbaar en hartstikke volwassen – en schreef vervolgens op maandag haar excuses en haalde de vorige blogpost offline.
(De eerste blogpost zit altijd nog een poosje in de Google cache. Ik ga hem niet linken, maar de dingen die ik in dit artikel schrijf zijn wel gebaseerd op wat er daadwerkelijk is geschreven).
Allemaal mooi en aardig toch? Mensen maken fouten, anderen wijzen hen daarop en vervolgens bieden ze excuses aan. Zo hoort het toch? Ja. En nee.
Een analyse
Ja, ik vind het heel goed dat de blogger haar excuus aan heeft geboden voor het kwetsen van mensen ondanks dat zij nooit die intentie lijkt gehad te hebben als ik haar originele tekst bekijk. Nee, ik vind niet dat ze zo ontzettend door het stof had hoeven gaan. Laat het me uitleggen.
Ten eerste
Het kost enorm veel moed om je mening online te zetten als dit grote bloggers betreft. Hoewel een aantal leden op het Ellegirlforum meerdere keren per dag kritiek uiten op een redelijk onrespectvolle wijze, koos deze blogger voor een respectvolle benadering. Terwijl zij zelf zegt dat het niet de juiste manier was, kan ik nu ook weer niet zeggen dat ze met modder is gaan smijten. Het is dapper als jij je mond open durft te trekken en iets durft te vertellen dat door een groot deel van de bevolking gedeeld wordt, maar nooit dusdanig uitgesproken wordt.
Ten tweede
Ik heb ook kritiek op de grote bloggers van nu. Ze komen soms aan met content waarvan ik oprecht verbaasd ben dat de samenwerkende partijen er tevreden mee zijn. Ik zal daarbij ook zeggen: ik volg bijna geen grote bloggers. Puur door hun gekozen niche of de richting die zij met hun blog opgaan en die niet matcht bij mijn behoeften en verwachtingen van de blogger. Dat er eens iets gezegd wordt van de verandering in content de laatste tijd, misschien zelf afgelopen jaren, vind ik dan ook terecht. Ik zie het ook en ik weet dat ik niet de enige ben.
Ten derde
Alleen maar omdat iemand toevallig erg succesvol is in de business waarin hij of zij zich begeeft, betekent dat nog niet dat de mening van diegene ook meer waard is. Ja, in vaktermen en misschien in autoriteit ten opzichte van de respectievelijke niche of industrie, maar puur als mens? Nee. Iedere mening telt. Dat één van de bloggers zich dan ook op tactische wijze boven de schrijfster heeft geprobeerd te plaatsen, vind ik dan ook onprofessioneel**. Je kiest er – en dat doe ik ook – immers zelf voor om de stukjes van jezelf (letterlijk en figuurlijk) online te zetten. Je maakt keuzes over de content die je publiceert en de content die je niet publiceert. We zijn allemaal volwassen mensen die heel bewust het één wel en het ander niet doen. Op die keuzes kan je bekritiseerd worden. Hoeveel nullen jij dat jaar dan ook maakt, geeft je dan ook niet het recht om de mening van een ander te ondermijnen.
Ten vierde
Ik vraag me soms heel erg af wat we in een blogger zoeken. Daarin blijk ik niet de enige te zijn. Zo schreef iemand over het gemis van de reisblogger van nu en vroeg een ander zich af hoe een blog met dalende kwaliteit nog steeds lezers kan trekken. Bovendien: Wat is de definitie van een goede blogger? Zoeken we iemand die goed kan schrijven? Zoeken we iemand die kwalitatieve research kan doen en vervolgens een stilistisch interesssant stuk kan schrijven? Of zoeken we iemand die kan lachen, die je maandag een beetje mooier maakt, die je inspireert om om zeven uur te gaan sporten of zoeken we juist iemand die je vertelt hoe goed het is om af en toe met een dekentje en een boek de wereld te negeren? We zoeken, denk ik, allemaal iets anders. Dat is het mooie van bloggen; we kunnen het allemaal vinden en we kunnen allemaal iemand volgen die ons geeft waar we naar op zoek zijn. Of dat nu beauty reviews, yoga poses of DIY’s zijn: het internet is een prachtig aquarium vol verschillende gekleurde, gestippelde en gestreepte visjes.
Ten vijfde
Niemand vindt het leuk om bekritiseerd te worden. Hoe langer je kritiek ontvangt en hoe beter je leert het te relateren aan wat jij doet in plaats van aan wat jij bent, hoe makkelijker dat het wordt. Dat laatste leek een beetje uit balans. De blogger zei expliciet dat kritiek op haar blog ook als kritiek voelt op haar als persoon omdat zij zoveel van zichzelf deelt. Daar kan ik in principe in komen, omdat ik zelf ook erg persoonlijk blog. Als iemand over mijn blog zegt dat het een afgeraffeld, onorigineel, saai, whatever, blog is dan vind ik dat niet leuk. Maar zegt dat meteen ook dat ik als persoon afgeraffeld, onorigineel, saai, whatever ben? Ik denk het niet. Niet alles wat ik doe, denk en meemaak publiceer ik online. Niet alles wat ik hier heb geschreven geeft een goede representatie van mijn kunnen en doen. De woorden die ik schrijf en de formuleringen die ik kies om me online te representeren kunnen enorm verschillen met mijn taal offline. Daarnaast, ik vind het zeker weten jammer als iemand kritiek heeft op mijn blog, maar ik zie het ook als een mogelijkheid om ervan te leren.
Hoewel de kritiek van de schrijfster niet erg constructief geformuleerd was, betekent dat nog niet dat de daadwerkelijke woorden niet zo opgevat kunnen worden. Zonder concrete tips te geven, kun je ook iemand een impressie geven over wat er beter zou kunnen. Is het de beste manier om concrete punten aan te wijzen die je tegenvallen? Misschien niet. Is het een beter manier om concreet aan te geven wat je mist of wat je teleurgesteld heeft? Misschien ook niet. Ook dat hangt weer af van zoveel factoren: interpretatie, framing, het referentiekader van de ontvanger, de mogelijke ruis op het moment van lezen.
In plaats van openbaar te reageren kan men ook de informatie in zich op nemen, tot honderd tellen, de lichtelijk onhandig geformuleerde kritiek om kunnen buigen in actiepunten en zich er daarna – zoals een professional wat mij betreft hoort te doen – niet meer druk over kunnen maken. Want newsflash, soms is het beter om dingen gewoon langs je heen te laten gaan – vooral online.
Als iemand je vertelt dat je content de laatste tijd nogal eentonig is kun je namelijk ook nog twee andere dingen doen: of gaan vragen waarom je het in je hoofd haalt zo’n belediging online te zetten óf een plan bedenken hoe je meer variatie aan kan brengen. Is dat niet een beetje de pracht van het bloggen? De interactiviteit tussen individuen? Zoeken we niet naar comments en discussies die ons allemaal een beetje doen groeien?
Ten zesde
Ik ben er heilig van overtuigd dat je niet met iedereen in deze wereld vrienden kan zijn. Dat is oké. Het is handig als je met iedereen op professioneel of persoonlijk niveau door dezelfde deur kan en ik zou ook zeker zeggen dat dat iets is dat je na moet streven, maar je hoeft niet bij iedereen op de koffie te kunnen. Ik kan dat in ieder geval niet en dat weet ik heel goed. Dat de blogger dan ook door het stof is gegaan met wat mij betreft ietwat dramatische excuses kan ik dan ook alleen maar zien als het hebben van een mening, maar hier niet volledig achterstaan omdat je liever hebt dat niemand er aanstoot aan neemt. Nou, ik weet dat er mensen deze blog gaan lezen en met hun ogen gaan rollen of wellicht erover beginnen te praten op eerder genoemd forum and so be it. Mijn mening, mijn uitleg, mijn boodschap aan de wereld en daar sta ik achter.
Tot slot
Ik hoop dat iemand dit leest en denkt: ja, hier zit een kern van waarheid in. Succes zegt niets over de waarde van je persoonlijke mening en de vorm die je online aan hebt genomen zegt niets over de mate waarin je kritiek wel of niet zou mogen ontvangen. Zoals iemand ook op het forum zei: je kiest er zélf voor een publiek figuur te worden en die zijn nu eenmaal sneller onderhevig aan kritiek. Ik vind kritiek zelf ook moeilijk om mee om te gaan en dat zal ik niet ontkennen, maar dat betekent niet dat ik het altijd maar als iets negatiefs zie. Ik zie het als een mogelijkheid om te leren, om te groeien en om je eigen kwaliteiten te kunnen ontwikkelen; iets te ontdekken dat je door je eigen bril nooit had kunnen zien.
Dus ik moedig iedereen aan om vooral wat kritischer te worden, want ik denk dat dat de bloggerswereld alleen maar heel erg vooruit helpt. Meer kritiek lijkt me uiteindelijk tot betere content te leiden en dan worden bloggers ook vanzelf sneller serieus genomen door bedrijven. Natuurlijk is dat niet het uiteindelijk doel (ik hoop nog steeds dat het grootste deel van de blogger vanuit een passie blogt), maar het is wel een mooi gevolg.
Happy blogging! ;)
EDIT: *De desbetreffende blogger heeft niet letterlijk om excuses gevraagd, dat was mijn interpretatie van het gesprek dat zich voltrokken had. Daarmee ging ik de fout in en dat wil ik graag even toelichten. Er werd namelijk benoemd dat de blogpost niet ‘zo handig’ was geschreven. In mijn ogen zeg je zoiets omdat je van een ander wilt horen dat dat inderdaad niet zo is en dat de ander daar excuses voor aanbiedt. Je verwacht niet ‘goh, ja, je hebt gelijk’ en stilte, maar je verwacht een actie als je iemand op zijn of haar fouten wijst. Vandaar mijn interpretatie dat er gevraagd werd om excuses.
** Ook dit is mijn eigen interpretatie van het gedrag van deze blogger.
37 Comments
H U L D E! Je hebt exact mijn mening geuit: hoe je dat kunt blijft mij echt een raadsel but you did it girl ;-)! Zoals ik gisteren ook aangaf vind ik dat er een groot onderscheid gemaakt zou moeten worden tussen modder gooien en kritisch zijn. Grotere bloggers zijn niet onaantastbaar, het zijn ook mensen en waar mensen zijn worden fouten gemaakt waar leringen uit getrokken kan worden. Ik werk nu zeven jaar (ja ik ben oud) in de financiële sector en daar word ik dagelijks beoordeeld op mijn functioneren. Beoordelen -al dan niet goed of slecht- hoort in het leven er bij. Soms heb je er wat aan (feedback) en soms kun je het beter langs je laten gaan (modder gooien).
Ik geloof er heilig in dat we met elkaar een mooie wereld kunnen maken als we vriendelijk tegen elkaar zijn, maar daar hoort niet bij dat je jouw opbouwende feedback altijd maar onder stoelen en banken steekt om de vredelievendheid te bewaren (dat gaat te never helpen). Het lijkt er echter nu op dat als iedereen maar iets zegt wat een grote blogger niet aanstaat, daarvoor moet boeten. Ik vind dit echt onzin! Iedereen zijn mening telt even zwaar: hoeveel volgers je hebt inderdaad! En tja dat het handiger had gekund sluit ik totaal niet uit, maar het viel niet onder de categorie modder gooien en dat het nu zo wel wordt afgedaan vind ik erg jammer.
Overigens zeg ik daarmee helemaal niets over iemand zijn persoonlijk, maar hoe er zakelijk en blogwise mee om is gegaan. Ook daar zou meer onderscheid in gemaakt moeten worden, zoals jij precies aangeeft. Een kritische noot is niet altijd een aanval op een persoon. Het gaat om de situatie, in die context. Niet over de persoon an sich.
Tot zover mijn te lange reactie. Nu ga ik weer terug naar mijn wereld van unicorns en regenbogen ;-)
X
Yaaas, dankjewel voor je comment :) Als we bloggen als een professie gaan zien dan horen daar ook evaluaties bij toch? Lijkt me wel een mooi uitgangspunt. En yes ik ga nu weer verder genieten van Australië en de bubbel hier ;)
Ik dacht dat je geen namen zou noemen? Vervolgens begin je wel over ‘het ellegirl forum’ waar niet 1 iemand met 1 mening en 1 manier van uiten zit, maar tientallen individuen waar sommige ongenuanceerd van kunnen reageren, maar sommige (de meeste) weldegelijk onderbouwd commentaar geven.
Maar ja, die bandwagon daar moet op gesprongen worden, nu heb je er 2 tegelijk.
In mijn ogen is namen noemen toch echt iets anders dan wijzen naar de oorsprong van een relletje. Ik zeg volgens mij ook niet dat iedereen negatief is of onbeschoft, maar dat er regelmatig op een onrespectvolle wijze kritiek wordt geuit. Dat punt maak ik om modder gooien en feedback van elkaar onderscheiden. En ik heb geen idee op welke manier ik de ‘bandwagon’ moet opvatten want als je hier langer mee leest hebt je gezien dat ik vaker discussies als deze beschrijf – ja, dat levert me views op en ja, dat levert me aandacht op die hopelijk tot een positieve verandering kan leiden. Dat is het enige doel. Dat je van deze hele blogpost in haakt op het feit dat ik het Ellegirlforum een keertje noem zegt mij eigenlijk wel genoeg, want dat was alles behalve de boodschap.
Tsja, nadat ik dat van het egf had gelezen had ik niet het gevoel dat ik verder nog iets interessants kon lezen dus ben ik gestopt.
En dat zegt inderdaad misschien genoeg. Maar niet over mij.
Ik vind dat je een mooi stuk hebt geschreven! Ik ben het met je eens, ik volg ook veel grote bloggers niet meer, gewoonweg omdat ik ze niet meer interessant vind, de reden en de manier van bloggen is veranderd en dat trekt mij niet!
Ik hoop dat jij hiermee nu niet helemaal door het slijk wordt gehaald, want it takes guts to say this. Dus waarschijnlijk ga je hier wel negativiteit mee krijgen, maar je mag trots zijn op jezelf!
Dankjewel! Ik ben blij om te horen dat er mensen zijn die deze verandering ook graag zien en die ook opmerking dat er dingen veranderd zijn in blogland. Ik hoop dat de mensen die dit lezen ook de juiste invalshoek van dit stuk kunnen zien, als ze dat niet kunnen doen dan hoop ik dat ze tevreden zijn met de manier waarop de blogwereld er nu uit ziet :) Dat is natuurlijk ook helemaal prima. Bedankt voor je reactie!
Ik heb het hele voorval niet meegekregen en heb ook geen idee van welke blog deze post origineel komt, maar dat maakt op zich ook niet uit. Het voorval wat je hier beschrijft is echter iets wat ik (steeds) vaker zie voorbijkomen – en dat vind ik jammer. Er worden zoveel ongepaste, ongenuanceerde en irrelevante kritieken op internet gegooid, dat het als blogger toch juist fijn zou moeten zijn om wél onderbouwde kritieken te ontvangen? Het lijkt me dat je je blog alleen maar wil verbeteren, vooral als het je werk is. Maar, goed stuk weer, je brengt het goed onder woorden!
Ik vind het ook ontzettend jammer dat een goed onderbouwd stuk zelfs als bijna niet meer respectvol ontvangen kan worden. Ik denk dat de anonimiteit van het internet het gewoon erg makkelijk heeft gemaakt om lekker bot op alles en iedereen te zijn en dat we daarbij soms vergeten dat mensen dingen wel degelijk uiten om elkaar te helpen. Bedankt voor je reactie :) Hoop dat we in de toekomst wel weer kritisch kunnen zijn!
Goed onderbouwd stuk Leonie!
Je mening onderschrijf ik. Beide artikelen heb ik gelezen en hoewel het inderdaad misschien niet helemaal handig geformuleerd was, vind ik inderdaad ook niet dat het artikel niet respectvol was. De blogger ga duidelijk aan wat er voor haar niet meer interessant / goed was aan de blogs en dat is háár mening. Hoe de bekritiseerde blogger daar mee omgaat is weer een ander verhaal. Naar mij idee moet iemand daar boven staan en een andere niet ‘dwingen’ op zo’n manier excuses te maken. Er werd zelfs verzocht het twittergesprek openbaar te maken ipv privé.
En over content: content verandert, mensen veranderen, lezers veranderen. Dat is logisch en persoonlijk dus het is niet meer dan logisch dat je publiek verandert. Overigens vind ik het wel jammer dat content soms zó verandert dat het helemaal niet aansluit bij de ‘niche’ van de betreffende blogger. Helaas doet geld dat bij sommigen.
Zo, dat was mijn kleine betoog. ;)
Ja, ik ben het absoluut met je eens dat de wijze waarop om excuses werd gevraagd niet helemaal de beste manier leek. Maar ja, we zijn immers wel mensen en als de blogger de bekritiseerde blogger echt zo ontzettend gekwetst heeft… Het is allemaal zo lastig omdat het afhangt van interpretatie en al die andere factoren die ik genoemd heb. Je kunt immers niet voor een ander invullen hoe een stuk ontvangen wordt, zelfs al denk je (zoals zij zelf zei) dat je het zelf oké had gevonden als een ander dat over jou had geschreven. Ik vind het ook absoluut jammer dat de content zo’n shift meemaakt de laatste tijd, vooral als die gedreven is door commerciële belangen – ik heb nog altijd hoop dat de bedrijven en consumenten wakker worden en niet alles meer gaan pikken. Bedankt voor je kleine betoog, zulke comments zijn precies waarom ik deze posts nog schrijf (ondanks de mensen die met hun ogen gaan rollen) :)
Helemaal mee eens! Op alle punten.
Overigens hebben twee van de drie bekritiseerde bloggers zich er volgens mij ook niks van aangetrokken, dus die zijn blijkbaar net wat professioneler.
Dat viel mij inderdaad ook op. Of het is hen natuurlijk gewoon ontglipt – zag wel een conversatie op Twitter met één van de bloggers nadat de excuses post al online stond. Hoe dan ook, er zijn meerdere manieren om er mee om te gaan :) Bedankt voor je reactie!
ZO eens hiermee! Super dat je het zo uitgebreid en duidelijk hebt verwoord.
Geweldig dat je dit geschreven hebt! Echt, ik kon tijdens het lezen van deze post alleen maar ‘hulde!’ blijven denken. Zat er zelf ook over te denken om er iets over te schrijven, maar ik had het nooit zo goed kunnen verwoorden!
Ik vond het gehele gedoe maar vreemd. Had de post gelezen en hoewel het misschien niet heel handig was om duidelijk de namen erbij te vernoemen, vond ik dat ze wel duidelijk had beschreven waarom ze die bloggers niet meer volgde. Eigenlijk kon ik er weinig negatiefs in vinden (het was niet puur afkraken) en vond ik dat ze het op een hele nette manier bracht. Het hele gedoe eromheen was echt een beetje uit zijn verband getrokken. Dat ze zo door het stof moest gaan vind ik zwaar onterecht.
Overigens vind ik het sowieso maar gek dat (grote) bloggers geen kritiek zouden mogen krijgen. Het is alsof ze alleen maar complimentjes mogen krijgen en zodra er ook maar een ding gezegd wordt dat niet superpositief is, zijn ze boos. Als je in een bedrijf werkt wordt je ook beoordeeld op hoe je presteert. Het zou juist zelfs goed zijn als er wat meer (opbouwende) kritiek geleverd zou worden, daar kan de bloggerswereld flink van groeien. Ik kan me best voorstellen dat je het niet leuk vindt om kritiek te krijgen, maar zoals je zegt, kan je daar wel wat mee doen en er juist door groeien. Dat zou een stuk professioneler zijn dan bijna excuses eisen.
Wat een geweldig artikel, totaal mee eens! En wat heb jij een leuke naam zeg, haha.
Wow, geweldig stuk hier geschreven! Ik begeef me nu een klein jaar in de bloggers wereld ( daarvoor schreef ik voor familie en vrienden) en het is een wereld apart. Ik ken desbetreffend stuk niet waar je het in het begin over hebt, maar ik kan het me helemaal voorstellen hoe zo’n situatie verkeerd uitpakt. Natuurlijk is het lastig om kritiek te krijgen, zeker als je veel van jezelf laat zien op een blog, maar ieder heeft toch recht op zijn/haar eigen mening? Ik was in het verleden iemand die geregeld kritiek kon uiten, maar ik ben enigszins bang geworden om me op dat vlak schriftelijk te uiten. Ik spreek iemand liever face to face aan, het geschreven woord levert snel misverstanden op. Hoe vaak ik al heb gedacht; tja, nu je het zegt zo kun je het ook lezen, maar dat bedoelde ik niet…. Kritiek leveren mag altijd, graag zelfs, maar wel op een manier dat ik er iets aan heb. Ik vind het enorm lastig als iemand zeg dat vind ik niks en daar moet ik het dan mee doen, daar wordt ik persoonlijk heel onzeker van. Ga zo door met het schrijven van dit soort goede stukken,, ik rol hier zeker niet met mijn ogen!
Ik ga dit eventjes in ‘bullet points’ (in de vorm van streepjes) doen, want anders raak ik de draad kwijt.
– Ik zou het heel erg naar vinden, en jammer vooral, om te lezen dat iemand mijn blogje niet langer met plezier volgt. Ik zou me dat persoonlijk aantrekken, en er verdrietig van worden.
– MAAR; als de persoon in kwestie haar mening goed onderbouwd, en mij de ‘kans’ geeft haar kritiek te gebruiken als opbouwend, dan zou ik mij daaroverheen moeten kunnen zetten. Vind ik. En zelf de keuze moeten maken of ik daar wat mee ga doen.
– Ik heb zelf rond de 300 volgers, en misschien een stukje minder echt vaste lezers. Als één van mijn ’trouwe fans’ dit zou zeggen, zou ik het zeker ten harte nemen. Is het iemand die ik verder niet echt ‘ken’, zou ik het proberen van me af te laten glijden. Mijn blogje blijft overigens een product van MIJ, en niemand wordt door heel de wereld leuk en aardig gevonden.
– Ik heb het desbetreffende artikel niet gelezen, maar ik kan me goed voorstellen waarom sommige ‘grote’ bloggers niet zo populair meer zijn voor een bepaald publiek. Ik vind het raar dat om een excuus wordt gevraagd, eigenlijk. Die grote bloggers steken naar mijn mening weinig aandacht in het reageren op complimenten. Misschien omdat ze er veel krijgen, of puur omdat ze niet veel tijd hebben. Dat kan ik me ook voorstellen, zij hebben het vast ook hartstikke druk. Dat meen ik oprecht trouwens, komt misschien een beetje sarcastisch over. Maar, ik vind het raar dat aan negatieve aandacht dan juist zoveel aandacht wordt besteed.
– Ik zou eigenlijk van de ‘groten’ verwachten dat zij JUIST professioneel om zouden gaan hiermee. Ik kan me voorstellen dat hun trouwe fans gaan gooien met gemene comments om het voor hun idool op te nemen. Dat gebeurt gewoon. Maar, de reactie van de blogger zelf zou op zijn minst profesioneel en netjes kunnen zijn. Gewoon laten weten dat je het jammer vindt, dat je gekwetst bent door de woorden of weet ik veel.. Dat kan toch ook?
– Je kiest ervoor om content online te gooien. Wil je geen negatieve reacties? Ben dan of 1. Perfect (succes) of 2. Houdt het voor jezelf. Ik vond het bijvoorbeeld dood en dood eng om zoveel online te zetten, eigenlijk. Maar door al die lieve en fijne reacties doe ik het nu gewoon. Ik ben niet meer zo bang voor kritiek of nare reacties. Ik weet zeker dat ik dat wel zou zijn zodra ik ze krijg. Dan ben ik echt wel een tijdje uit de running en van mijn apropos. Ofzoiets. Maar, het hoort erbij. Word je sterk van, toch?
– Geweldig stuk Leo <3
Knuffels!
Supergoed artikel – een verademing!!!
Ik vind je tekst best lang, maar ik lees met plezier hoe je over dit verhaal hebt nagedacht en hoe je het verwoord. De conclusie vind ik mooi, dat wij onszelf moeten afvragen, waarom wij bloggen?
Ik denk om onze stem te laten horen. Iedere blogger heeft een stem. Dat is ook de reden waarom ik blog.
Ik had zelf alle twee blog post van de schrijfster gelezen. Ik vind wel dat je je verhaal goed geschreven heb. Al de comment is ook leuk om te lezen. Iedereen heeft wel zijn eigen mening. Dat is mooi. En zo hoort het. Groot of kleine blog.
Even inhaken op een relletje voor de views. Hulde…
Oh, ik ben het echt helemaal met je eens!
Wat je schrijft – daar ben ik het mee eens maar aan de andere kant: wanneer ik het niet meer met een persoon kan vinden, vind dat hij niet goed kan samenwerken, een foute tekst of wát dan ook heeft geschreven, dan ga ik dat toch ook niet door de klas rondbazuinen?
Dat is iets tussen de desbetreffende persoon en mij – daar hoeft de rest niet van mij te genieten. Kritiek is prima maar ik vind het persoonlijk dat dat één op een moet en niet de hele wereld daar van mee hoeft te genieten. Ik zeg niet dat de wereld alleen maar uit complimentjes moet bestaan – maar hou de negatieve dingen gewoon klein.
Daarnaast vind ik het ergens toch wel jammer dat je hier dat incident naar boven haalt – het is een prima onderwerp maar toch link je er gelijk andere bloggers aan vast – je hoeft er niet eens eigenlijk meer namen voor te noemen om te weten waarover je het hebt (al spreek ik dan heel erg voor mezelf.)
TOP!! Goed verwoord en helemaal eens! Ik moet toegeven dat ik me de afgelopen dagen ook bezig heb gehouden met dit relletje en ja ik ben ervoor om mijn persoonlijke mening online te zetten, maar aan de andere kant zou ik nooit (positief of negatief) een persoon of blog noemen in mijn artikel zonder dat vooraf te melden… vind ik zelf ook wel zo fijn!
Géweldig geschreven en verwoord. Je hebt het op een volwassen, beleefde manier neergeschreven mét ondersteuning en goede argumenten. En eerlijk is eerlijk, grote blogs die hun content, niet allemaal uiteraard maar wel een groot aantal, is niet meer altijd wat het geweest is. Dat is jammer en dan stop ik ook resoluut met het volgen van die blog. Simple as that. Niet alleen Belgische of Nederlandse blogs, maar ook internationale, Amerikaanse enzovoort. Met zo’n succes zou je denken dat ze er evenveel tijd en aandacht aan besteden, maar dat gebeurd niet altijd. Ik vind het jammer dat er zo’n hele heisa is geweest omdat iemand haar mening uit. Ik heb de originele post niet gelezen, maar hoe dan ook, als ze niet met scheldwoorden heeft geschreven zou ik niet weten waarom het niet mag. En als je iéts van commentaar niet aankunt, ze heeft waarschijnlijk de mensen nooit uitgescholden en dan zie ik oprecht het probleem niet.
Ik ben blij dat ik deze tegenkwam op twitter :-) Fijn dat je je kritisch uitlaat over dit hele gebeuren en dat ook nog eens met een vlotte pen. Kritisch zijn moet zeker kunnen, op bijvoorbeeld een (werk) evaluatie bekijk ik kritiek dan ook als werkpunten, en dat zou online niet anders zijn. Die dingen zijn natuurlijk niet altijd leuk om te horen, maar als je even stil staat en er naar kijkt, dan besef je eigenlijk wel dat die dingen (normaal gezien) kloppen en zo heb je weer iets om aan te werken, of doelen om jezelf te stellen. Zo kan je juist ook groeien, of dat nu persoonlijk is of met je blog/werk/…
Prachtig, echt heel goed verwoord allemaal! Ik heb het wel allemaal meegekregen en had al respect voor de blogger die haar excuses aanbood en haar artikel eraf haalde, terwijl ik dat niet geheel nodig vond. Maar ook zeeker respect voor jou zeg! Het had niet beter omschreven kunnen worden! Nu kan het ook liggen aan hoe ik als persoon ben, maar als ik een grote blogger zou zijn (haha, ben ik dus nog langes niet) dan zou ik puntjes van kritiek beschouwen als iets om te leren, en niet als een aanval op me… En irritant zeg dat Ellegirl forum, ik ben er nog nooit op geweest maar ik heb dit forum nu al ZO vaak voorbij horen komen in bloggerwereld, en dan ook echt in negatieve zin! :/ Maarjaaa in ieder geval bedankt voor je super sterke en volwassen aanvulling aan de situatie, ik denk dat deze nu pas echt volledig is ‘ afgesloten’ ;)
Ik kan niets meer zeggen dan AMEN!
Hey Leonie, wat een goed onderbouwd stuk! Bedankt ook voor het noemen van mijn artikel. Ik sta er zelf een beetje dubbel in. Op één of andere manier ben ik nooit zo heel erg kritisch ingesteld, in ieder geval niet in eerste instantie (ik krijg hier ook weleens kritiek op :-)) Als ik een blogpost niet leuk vind ga ik gewoon verder met m’n dag en vergeet ik het eigenlijk direct. Behalve met m’n eigen blog uiteraard, maar dat is een anders soort kritisch.
Ik blijf het interessant vinden omdat je reactie op grote bloggers eigenlijk heel snel weergeeft wat jou het meest triggert: ben je geïnspireerd, geïrriteerd, kun je niet tegen de manier waarop (volgens jou) de kwaliteit achteruit gaat, dan zegt dat heel veel over jou als persoon en blogger.
Ik vind het daarom super interessant om te zien dat jij een mooi onderbouwd artikel schrijft (wat duidelijk bij je past en waarvoor jouw lezers bij jou heel goed terecht kunnen) en toen ik dacht aan wat ik ermee moest ik weer een andere (voor mij en mijn doelgroep) mooie manier heb gekozen. Bij jouw eerdere analyse over ‘jouw soort mensen’ sluit ik me ook helemaal aan.
Deze hele discussie en alle reacties die hieruit voortkomen is eigenlijk één grote spiegel. De vraag is wat je daarmee doet. Ik zie het niet als een relletje waar jij (en ik) van profiteren, maar echt als een super interessant onderwerp waar we best op door zouden kunnen gaan en als we het naar onszelf toe trekken in plaats van simpelweg met modder te gaan gooien het ook nog eens echt interessant zou kunnen worden ook.
Goed geschreven stuk! Ik heb de blogpost zelf gemist, maar ik heb de excuses wel gelezen. En dus ook de twitter conversatie, waarvan ik eigenlijk vond dat er echt heel overdreven gereageerd werd. Ook al heb ik het stuk niet gelezen, ik kan me niet voorstellen dat het zó vreselijk was dat je ervoor publiekelijk aan de schandpaal moet. De ‘grote blogger’ moet beter weten, vind ik persoonlijk. Heel lullig voor de blogger die het artikel heeft geschreven, ook al geef ik zelf ook wel toe dat het niet héél handig is. Of nou ja, dat formuleer ik verkeerd. Je mag schrijven wat je zelf wilt, maar zeker als het zulke grote bloggers betreft kun je een flinke tegenreactie verwachten. Of het nou terecht is of niet, wij ‘kleine bloggers’ worden toch als mindere gezien.
Oh, nog even een puntje van kritiek (Ha, nee grapje, gewoon een tipje), ik kan de tekst een beetje lastig lezen. Ik weet niet waar het aan ligt, misschien gewoon aan mijn ogen, maar ik heb de tekst moeten selecteren om er goed door te komen. Misschien is het het lettertype, misschien de grootte, ik weet het niet zo goed.
Wat grappig! Ik had die originele blogpost gelezen en ik wist niet zo goed wat ik er mee moest. Het had wat mij betreft inderdaad twee kanten. Ik vond het knap dat ze het zo online zette en deelde haar mening ook op de meeste vlakken, maar het was een beetje kort de bocht waardoor ik niet zo goed wist wat ik er mee aanmoest. Jou post geeft een mooi helder inzicht en ik vind dat je gelijk hebt! Hoezo kun je als kleinere blogger geen kritiek leveren op grotere? Een mening is een mening, damn, laten we dat gewoon eens respecteren i.p.v. ons altijd maar aangevallen te voelen! Een heel erg fijne post!
Eerlijk? Toen ik het betreffende artikel las, had ik ook mijn twijfels. Het was een negatief stuk (wacht even, eerst verder lezen) en hoewel ik het met haar eens was, kreeg ik toch een negatief gevoel na het lezen (en daarom zie ik het als een negatief stuk). En ja, van de genoemde blogs die ik ook (ooit) volgde, was ik het met haar eens. Het waren precies de redenen waarom ik ook stopte met volgen. Toch vind ik dat ze het beter op een andere manier had kunnen beschrijven (dat lezers niet met zo’n negatief gevoel eindigde). Dat neemt niet weg dat ik het wél heel goed vind dat ze het online zette.
En jouw artikel is zoals altijd weer top en daar ben ik het verder ook mee eens.
Ten eerste: onrespectvol bestaat niet, het is respectloos.
Ten tweede: wat een langdradig verhaal.
Ten derde: zo je punten opsommen komt over als een spreekbeurt op de basisschool.
Ten vierde: Je beweert niet met modder te willen gooien, maar geeft vervolgens wel jouw mening over wat er op het Ellegirlforum gezegd werd over die blogger. Blijkbaar tel je alleen bloggers mee voor je geen-moddergooi-beleid?
Ten eerste: ik zou deze link maar eens bekijken.
Ten tweede: iedereen heeft zo zijn eigen schrijfstijl, die van mij is inderdaad nooit kort van stof.
Ten derde: het feit dat je het over de vorm gaat hebben schiet een beetje het doel voorbij van een comment achterlaten, hè? Maar goed, als dat je graag doet, ik vond dit een heldere manier om een ietwat ingewikkelde discussie te verwoorden.
Ten vierde: Ik gooi ook ten op zichte van het Egf niet met modder; ik zeg alleen dat er mensen zijn die met minder respect hun kritiek uiten dan de andere blogger heeft gedaan. Even lezen en niet alles uit z’n context gaan trekken, s.v.p. Bovendien is een mening geven echt heel iets anders dan met modder gooien – da’s zo ongeveer het hele punt ook van mijn blog.
En ten vijfde: bedankt voor je ontzettend respectvolle en volwassen reactie.
Goed stuk! Ik heb dit ook allemaal meegekrgen. Eigenlijk kan ik me helemaal aansluiten hierbij.
Helemaal gemist, dit. Is misschien ook niet mijn niche. Maar wel goed betoog!
Heb het desbetreffende blog gelezen toen hij online kwam en vond het een goed stuk. Het is HAAR mening en ze deed het netjes! Ze noemde namen en was misschien direct maar wel duidelijk.
Het excuus dat ze maakte en dat het niet de juiste manier was.
Ik weet niet. toen ik het las had ik er geen problemen mee. Maar ik kan me het voorstellen dat het niet fijn is en ik denk dat ik er persoonlijk voor kiezen dit een blogger te mailen.
En áls ik er ook een blog van zou maken, vragen of ik het online kan zetten met een reactie op de punten.
Maar verder ben ik het wel me je mening eens,
Btw ik heb een allergie voor het woord feedback. Hoe je het went of keert het blijft kritiek op wat je doet.
De weg is gewoon dat je het netjes over brengt en dat gaat meestal fout.
Btw ik weet wat feedback inhoudt, maar kreeg er een hekel aan door mijn studie!