Fotografie, Getting personal

Iets over mei en in het bijzonder de derde


Bron

Op het moment dat ik dit schrijf (en dit voor de late lezer online komt), zou ik veel beter braaf in bed kunnen liggen. Er staat me namelijk morgen nogal een dag te wachten die me genoeg energie zal kosten, maar ik kan de slaap niet vatten. Er razen zoveel gedachten door mijn hoofd dat ik ze even neer wil krabbelen (zwaar leven hoor, blogger zijn). Ik weet niet zo goed wat de richting van dit blogje is, dus verwacht een gezellige puinhoop zoals de rest van mijn site. Ik zit er namelijk ook een beetje mee welke richting ik op moet met Sleeping Lion, maar daar later meer over.

Mei. Drie mei. MEI. Jongens. MEI! Het best wel moeilijk te bevatten dat ik nog maar drie collegeweken heb. DRIE. Jongens. DRIE! En dat ik nog geen jaar geleden aan mijn eindexamens begon en nu heel hard aan het leren was  nu in de zon aan het liggen was en natuurlijk alles deed wat ik niet moest doen. Een jaar. Jongens. EEN JAAR! (Ok, ik kap al).

Maar behalve het bizarre feit dat mijn eerste jaar studeren er al bijna op zit en ik momenteel nog geen idee heb wat ik met mijn zomervakantie aan moet, is drie mei ook om een andere reden leuk. Bijvoorbeeld omdat ik ’s avonds met oud-collega’s van de Geel met Blauwe Winkel ga bowlen, ga stappen in Nijmegen en ga crashen met hetzelfde zooitje in een bepaalde flat. (Ik zal maar niet nader noemen waar, als je iets hoort, wij waren het niet). Maar de allerleukste reden?

Dat is natuurlijk dit. Waar ik stiekem al honderd-en-een keer naar verwezen heb en *hinthint* jullie naar toe wilde lokken. Het blijkt maar weer dat ik geen goede kinderlokker zou zijn want ik heb morgen privéles van Sabine (VIP behandeling jeweettoch) en ze heeft ook nog een model geregeld. Niemand minder dan Sanne. (Die is heel bekend jongens en ze gaat vloggen over de dag).

Aaaah, ik heb er zoveel zin in! De camera is opgeladen, mijn geheugenkaartje is leeg, de route is opgezocht en mijn ov-chip is opgeladen. Sabine is al eens eerder op mijn site verschenen (no slijm) en ik vind haar een geweldige fotograaf. Dat ik de kans krijg iets van haar te leren vind ik fantastisch en ik vind het stiekem ook wel spannend want een beetje intimiderend is het ook wel. En als je Sabine niet kent ga ik je echt slaan, hoor. (Ilse, je bent gewaarschuwd).

Wat ik verder deze week deed? Ik meette dus met Ilse (en we kletsten uren en uren en uren), maakte een nieuwe website, schreef een stuk verhaal, denderde van een stoep middenin een winkelstraat van Nijmegen (actie van het jaar!), lunchte met vriendinnetjes, zag eindelijk de BINNENkant van de sportschool weer een keer of twee en begon aan een nieuw boek. Dat klinkt best wel heel erg precies zoals ik mijn vakanties graag heb. Maar morgen… oh, morgen, daar horen jullie snel meer over!

PS. Neem deze blog met een aantal korreltjes zout – behalve dat van de stoep denderen dan, dat is echt gebeurd.

Previous Post Next Post

You Might Also Like

4 Comments

  • Reply Anne 3 mei 2014 at 10:10

    Wat gaaf, zo’n workshop! Heel veel plezier :)

  • Reply Laura 3 mei 2014 at 10:48

    Heel veel plezier tijdens de workshop! Mijn tweede jaar studeren zit er alweer bijna op :( dat vind ik ook echt heel bizar. En niet leuk.

  • Reply Ilse 3 mei 2014 at 13:39

    Oooh Leo, zenuwbonkje toch! Waarschijnlijk ben je nu bij Sabine (anders al bijna?). Veel plezier! En wat de richting van je blog betreft: Soms verschijnt de route vanzelf, als je maar gaat beginnen met lopen. ^.^

  • Reply Daan 4 mei 2014 at 23:48

    Korrels zout genomen. Was nogal zout, maar dat is enigszins te verwachten!

  • Leave a Reply