Communicatie

Hoe je hersenen werken in de buurt van reclame

Hebben jullie wel eens met een andere blik naar die eeuwigdurende reclameblokken gekeken? Na de cursus ‘Externe communicatie’ (waar ik inderdaad heel toevallig binnenkort een tentamen van heb), kan ik reclame niet meer beschouwen als alleen een middel om consumenten te beïnvloeden met betrekking tot shampoo, borrelnootjes of zorgverzekeringen. Er gaat namelijk een hele wereld aan psychologie schuil achter alle keuzes die marketeers maken en je wordt er in gelokt waar je met open ogen bij staat.

Attitude

Laat ik bij het begin beginnen. De mening die we als we naar Andrelon reclames kijken (nee, dit is geen advertorial) vormen over de shampoo, het merk zelf en de reclame (op de een of andere manier blijft hij hangen), noemen we attitude. Deze houding, die jij hebt ten op zichte van het geadverteerde product, beïnvloeden is het einddoel van iedere reclame. Of dat nu themacommunicatie is om slechts een product te leren kennen of actiecommunicatie waarbij je kortingsaanbiedingen voorgeschoteld krijgt die je naar de winkel moeten lokken.

Soorten reclame

Daarnaast heb je veel verschillende varianten binnen reclame. Ideeële reclame is denk ik bij de meeste mensen bekend als een spotje rond oud en nieuw over vuurwerk van SIRE. Maar beroemdheden in reclame stoppen (gillen als je ook aan nepresso denkt) is ook een zogenaamde variant, namelijk eentje met de heuristische cue. Helaas, mannen opgelet, als een aantrekkelijk bron aan je vrouw vertelt dat dit dé koffie is, is ze vrij snel geneigd dat te geloven. Jullie kunnen het misschien beter hebben van de experentiële reclame waarbij er als het ware een puzzeltje op wordt geworpen dat je naar het product moet leiden.

Naar de winkel

Maar dat hele verwerkingsproces van een reclame die je uiteindelijk echt de winkel in sleept, hoe werkt dat dan? In het geval van de knappe god, kun je denken aan de theorie van het klassieke conditioneren. Als je maar vaak genoeg ziet dat Matt Damon dol is op zijn koffie, ga je het uiteindelijk vanzelf geloven wanneer Matt Damon niet meer in de buurt is. Dit werkt overigens alleen als de beroemdheid echt past bij het product van de reclame.

Trucjes

Naast deze leuke theorie, hebben marketeers nog een heel arsenaal aan trucjes in huis. Dit is vast een bekende voor de wervers in de stad: the-foot-in-the-door techniek. Door vier keer ‘ja’ geantwoord te hebben op onzinnige vragen, vinden we het moeilijker om ‘nee’ te gaan zeggen wanneer er om een daadwerkelijke actie gevraagd wordt. We hebben de neiging om consequent te blijven in onze gedraging als mens zijnde en hebben daarom moeite zo iemand te weren. Bang dat je als big spender te veel goede doelen steunt? Zeg in eerste instantie gewoon geen ja en weglopen wordt veel makkelijker. Principe van de consistentie? Jou niet gezien!

Laatst ving ik in de bus een gesprek op van iemand die voor een bedrijf de deuren langs ging om nieuwe klanten te werven. Bingo, met de juiste techniek kan niemand je meer afwijzen. We hebben namelijk de neiging om een gunst van deze vriendelijke jongeman aan de deur te belonen met een wederdienst. Ooit wel eens iemand gehad die je iets aanbood, maar je daarna vroeg om voor een dienst te tekenen? We zijn sneller geneigd dit te doen, omdat we eerst iets ontvangen hebben en het gevoel hebben iets ’terug’ te moeten doen aangezien de ander nu eenmaal ook al moeite heeft gedaan. Deze theorie is onderdeel van het principe van wederkerigheid en kun je ook in veel winkels terugvinden. (Gratis samples, kortingsbonnen.)

Nu hoef je je nooit meer af te vragen waarom er toch zoveel George Clooneys verschijnen tijdens je dagelijkse portie series. En waarom mensen in de stad toch altijd van die vragen stellen waarvan jij het nut niet begrijpt ;)

Vonden jullie dit interessant? Er ligt nog een heleboel meer tentamenstof om mij te wachten… Deze informatie komt uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken die behandeld zijn in mijn hoorcolleges, wie daar benieuwd naar is mag er naar vragen.

Source image edited by me

Previous Post Next Post

You Might Also Like

7 Comments

  • Reply Masha 17 januari 2014 at 16:58

    Bedankt voor alle info! Ik wist dit soort dingen in de grove lijnen al, dus ik keek eigenlijk al geen reclame, maar ik denk dat deze informatie super leerzaam is voor anderen!

  • Reply Sylvia 17 januari 2014 at 19:43

    Ah, vind dit soort dingen erg interessant :) Ideaal dat dit tot je tentamenstof behoort, dan kun je ons iets leren en zelf studeren ;)

  • Reply Daan 19 januari 2014 at 17:20

    Goed artikel, helder geschreven!

  • Reply Dalindcy 19 januari 2014 at 20:54

    Ah, laat ik nou net een soortgelijke schoolmodule hebben afgesloten. Heel interessant vind ik het, die externe communicatie!

  • Reply Laura - What about her 21 januari 2014 at 13:45

    Inderdaad, daar zit heel wat achter. Heel interessant onderwerp, bedankt voor het delen. En succes met je tentamens! :-)

  • Reply Marloes 23 januari 2014 at 23:42

    Wat interessant! Leuk artikel! :)

  • Reply Ilse 7 februari 2014 at 16:54

    Ja, ik vind dit soort dingen wel degelijk interessant! Dingen over het (denk)gedrag van mensen, oftewel de psychologie van mensen, heb ik altijd al fascinerend gevonden. (Ik heb dus ook gewoon een Psychologie voor Dummies in de kast staan waar ik voor de helft bijna niks meer van begrijp als ik er langer dan 20 minuten in lees. Maar het blijft interessant.)

    Echter is het niet echt nieuwe stof voor me, dat wat je me hier verteld hebt. Mijn broer heeft namelijk ook iets met reclame en media gestuurd op de kunstacademie. Hij regelmatig zijn menig geuit over dat soort manipulatieve dingen. Omdat het gewoon zo simpel is. Zoals dat fluitje dat hoort bij het zinnetje “Kruidvat – steeds verrassend, altijd voordelig”. Dat fluitje doet namelijk altijd denken aan de Kruidvat. Of het “AAN TAAFOOOOOL” van Honig, wat geassocieerd moet worden met warmte en familie en gezelligheid. Ideaal voor de doelgroep: Moeders die zin hebben in gezellig een potje koken en koters die het eten nog lekker vinden ook. =)

  • Leave a Reply