Bloggin'

Blogperikelen en drama en advies en help?


Bron edited by me

Hallo lieve lezers, hier komt weer een stukje van een hele slechte blogger. Zou je er niet gewoon beter wat aan kunnen doen dan dat keer op keer te zeggen, Leonie? Ja, eigenlijk wel, maar ik weet dus niet zo goed wat. Dus voor de draad ermee: ik weet niet meer wat ik met mijn blog aan moet. Shocking? Nee, niet echt.

Er staat nog een post op de planning over de workshop met Sabine maar daarvoor wil ik de foto’s eerst bewerkt hebben en ik ben er steeds niet tevreden over. Er komt ook nog een fotopost over mijn Printic foto’s uit Londen, maar heb je gezien hoe het weer is? Onmogelijk om mooie foto’s van foto’s te maken. En… ja, daar stopt het. Ik weet het niet meer. Toen ik meer dan een jaar geleden (zelfs mijn blogverjaardag heb ik ongemerkt voorbij laten gaan) begon met Sleeping Lion wist ik het allemaal.

Persoonlijk, maar minder persoonlijk dan op mijn vorige blog en ietsje meer inhoud. Het tegenovergestelde gebeurde en mensen vroegen aan me wanneer ik nou weer eens écht ging bloggen. Zelf snapte ik dat niet. Dat deed ik toch? Ik schreef nuttig dingen, reviews, stukjes waar mensen iets aan hadden. Zo af en toe gooide ik er wat foto’s tegenaan of een recept en dan ging de rest toch vanzelf? Ja, misschien bij iedere andere blogger, maar niet bij mij. Ik wilde niet dat mijn blog er eentje werd van honderd in het dozijn en precies dat is wat er gebeurde.

Weten jullie welke stukjes de meeste reacties kregen? Die over moed en over schrijven en over onzichtbaar en kwetsbaar tegelijk willen zijn. Die over durven en rennen en zelfvertrouwen. (Happychallenge, Leonie? Waar is die?!) Maar al die dingen, die schreef ik hier niet meer. Die verplaatste ik naar hier, waar samen ik met vriendinnetjes over gezond leven en voeding en mindstyle schreef. Precies dat wat ik op Sleeping Lion zou moeten zetten, gooide ik ergens op een andere onbekende plek neer.

En nu weet ik het niet meer. Nu weet ik niet meer wat ik met Sleeping Lion en wat ik met Ten More Smiles aan moet en ik hoor heel erg graag jullie mening. Waarom komen jullie hier? Waarom volgen jullie mij? Wat brengt mijn blog jullie? 

Zeg alsjeblieft niet, ‘gewoon wat je nu al doet’ want ik weet dus niet meer wat dat is en ik heb echt even iemand nodig me een schop onder mijn reet geeft en vertelt waarom ik niet meteen zou moeten stoppen met bloggen (I won’t, rustig maar).

Previous Post Next Post

You Might Also Like

4 Comments

  • Reply Laura 11 mei 2014 at 17:23

    Aii, lastig en best wel herkenbaar. Het is een beetje een kutantwoord, maar ik denk dat je vooral moet doen wat je zelf fijn vind. Als je een bepaalde manier van bloggen leuk vind, zie je JOU daar vanzelf in terug, dan hoef je niet te forceren om anders te zijn, want je bent sowieso al anders dan iedereen. Dit is heel vaag, maar snap je? En nog een kutantwoord: ik hou van alles wat je blog anders maakt, JOUW input in bepaalde dingen, stukken waarin JOUW persoonlijkheid naar voren komt. Ik voegde laatst in mijn boekrecensies het stukje “wat ik van dit boek leerde toe”, omdat het dan meer Laura kan worden. En ik zou je niet te ongerust maken, want komende week komt mijn ‘very inspiring blogger award’ online en je raadt nooit wie er genomineerd is ;)

  • Reply Ilse 11 mei 2014 at 18:15

    Aww, Leo! Ik wist eigenlijk helemaal niet van het bestaan van Ten More Smiles af. Dat is dan niet je oude blog, gok ik? Aangezien ik nog recent spul zie en zo. ;) Maar trouwens, als je zo hoor, is het dan geen idee dat je teruggaat naar wat je eerst deed? Indertijd lukte het bloggen over dergelijke onderwerpen wel. En dan kun je het gedoe met de recepten, reviews en dat soort dingen er gewoon bij blijven doen. =)

    Wat ik het allerliefste wil? Blogs die over kleine dingetjes gaan. Grootse posts zijn fijn, maar kleine des te meer! En bóeiend dat zoveel mensen dat doen. Dat maakt echt niet dat je een blog uit een dozijn hebt, hoor. Want jij bent Leonie en niemand blogt hetzelfde als jij! ;) Als je kleine postjes maakt die misschien wel helemaal nergens over gaan, krijg je vanzelf zo’n feeling van “dit is hoe ik blog”. En dan wordt het vanzelf persoonlijk. Tsjakka, de enige echte Leonieblog. =) Alles in de wereld is al eens gedaan, maar nooit op de manier waarop jij het doet. Iedereen doet dingen verschillend . So bring it on, meis!

  • Reply Alix 12 mei 2014 at 11:28

    Ik ben nog maar net op je blog beland, via je leuke comment op die van mij, en het eerste dat mij opvalt is je vlotte schrijfstijl. Ik ben meteen fan, want een leuke schrijfstijl bepaalt een hele hoop.

    Persoonlijk denk ik dat je het bij één blog moet houden. Ik heb zelf ook een tweede blog aangemaakt, maar die vergeet ik steeds, en daar trek ik ook geen volgers naartoe. Achteraf gezien denk ik zo; waarom de moeite verdelen over twee blogs, als ik ook de dubbele moeite in één blog kan stoppen? De meeste lezers die ik heb, waarderen juist dat ik allerlei verschillende onderwerpen heb. Een beetje afwisseling is leuk!

    Mijn advies is dus om het bij dit blog te houden en hier je moeite in te steken. Zodra je hier weer je draai hebt gevonden, wordt het bloggen vanzelf weer leuk!

    Anyhow, niks aan het schrijven zelf veranderen, want je schrijft echt heel erg leuk en goed! :)

  • Reply martina 13 mei 2014 at 13:08

    ik kom je blog voor het eerst tegen dus ik kan hier niet zoveel over zeggen, succes!

  • Laat een antwoord achter aan martina Cancel Reply