#47gratefuldays

Het is alweer tien dagen geleden dat ik iets geplaatst heb (tien! hoe snel gaat de tijd verdorie?) enne langzamerhand hollen jullie allemaal weg van mijn site. Nu kan ik zeggen dat het me spijt dat het al zo lang geleden is, maar honestly in mijn drukke hoofd was niet eens plaats voor bloggen. Ik lees me in de rondte aan alle literatuur, probeer filosofische opdrachten te maken zonder dat ik mijn eigen gezwets niet meer snap en ben ook nog eens druk met heel de universiteit mailen omdat ik twee tentamens tegelijkertijd in de planning heb staan. Hoe dat klinkt? Ik verlang inderdaad best wel weer een beetje naar de vakantie – precies zoals ik voorspelde.

Verder vind ik het heel leuk en ga ik met veel plezier iedere dag op en neer naar Nijmegen om s’ avonds terug te keren met een hoofd vol pudding – vooral vorige week dinsdag was het raak. Ik had toen vijf uur lang naar dezelfde docente geluisterd (bij twee verschillende vakken) en kon geen boe of ba meer zeggen. Terwijl ik in de bus zat en me bedacht dat de winter er weer aan kwam bedacht ik wel iets anders: #47gratefuldays. Dit heb je misschien al voorbij zien komen op instagram, maar ik zal het nog even uitleggen. Ik ga 47 dagen lang geluksmomentjes delen omdat het nog precies 47 dagen duurt voordat de ‘winter’ weer zijn intrede doet en mijn winterblues unbeatable wordt. Ik spaar nu dus alvast happypoints in de vorm van foto’s die ik op de barre en boze dagen dan door kan scrollen in mijn instagram feed. Topplan, al zeg ik het zelf.

Heb je zin om mee te doen? Dan kun je me daar volgen en zien dat ik echt niet ontvoerd ben door aliëns en dan zal ik snel weer een goed blogje posten! Pinky promise en jwz.